Recensie: Erik Bosgraaf en Theo Loevendie
Theo Loevendie de componist (geboortejaar 1930) en Erik Bosgraaf de alleskunner op de blokfluit (geboortejaar 1980): dat klinkt niet als een logische combinatie. De een heeft een carrière achter de rug als jazzklarinettist en saxofonist en als componist van het sprookje ”De Nachtegaal” (1974-79) en ”Timbo” voor zes slagwerkers (1974). De ander heeft zijn sporen verdiend met bijvoorbeeld de opnamen van Vivaldiconcerten en ”Der Fluyten Lust-Hof” van Jacob van Eyck.
Enkele jaren geleden werkte Loevendie aan zijn opera ”The Rise of Spinoza”, die speelt in het 17e-eeuwse Nederland. In die opera krijgt de blinde blokfluiter Van Eyck een plaats en Bosgraaf werd gevraagd een paar van diens variaties te spelen. Dat beviel zo goed dat de beide heren bevriend raakten en Loevendie, onder de indruk van Bosgraafs muzikaliteit, een blokfluitconcert voor hem schreef: ”Nachklang” (2015-2016). Het concert heeft iets van de klassieke concerten, is er een ”echo” van, maar draagt geheel het stempel van Loevendie. Andere hoogtepunten zijn ”Reflex” (2017) voor blokfluit solo en de ”Dance for Three” (2018).
Verder bevat deze cd vier improvisaties voor altviool, blokfluit en piano. De naam van de altist Oene van Geel mag dan ook niet ongenoemd blijven.
Wie nog dacht dat de blokfluit een instrument is voor uitsluitend de basisschool moet deze cd kopen. En wie denkt dat alleen barokcomponisten goed voor blokfluit schreven ook.
Nachklang e.a., Theo Loevendie and Erik Bosgraaf; Brilliant Classics (95906); € 9,99; bestellen: www.brilliantclassics.com
