„Leer buigen onder de kastijdingen van God”
„De een houdt geen kerkgebouw over en de ander geen vrienden. Leer te buigen onder de kastijdingen van God, want Hij slaat uit liefde.” Dat zei evangelist J. A. J. Bals woensdagmorgen tijdens de jaarlijkse zendings- en ontmoetingsdag in de dorpskerk van Elspeet.
De evangelist uit het Limburgse Horst verwees hierbij naar de huidige kerkelijke situatie in hervormd-gereformeerde kring.
Hij sprak over Openbaring 3:20: „Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop…” Hij zei dat deze tekst in de reformatorische traditie moeilijk ligt, maar hij vond het niet goed om de tekst zo uit te leggen dat God de deur opent. „Het gaat dieper. God gaat de mens brengen bij zijn eigen verantwoordelijkheid. God laat hem zien dat hij niet wil. Op het horen van het Woord wordt het hart geraakt. Gedrongen door de liefde doet de geraakte de deur open.”
Bals drong er bij zijn hoorders op aan om dicht bij de Heere te blijven, ook als het moeilijk wordt, want in Zijn kastijdingen komt Hij met liefde. „De Heere wil dat het komt tot een buigen. Het is daarvoor, ook met al die verdeeldheid, de hoogste tijd. Vraag aan de Heere of Hij u wil leiden, dan is het goed.”
Ds. H. Zweistra, predikant van de Nederlandse hervormde gemeente (in hersteld verband) te Leerbroek, had de tekst voor zijn toespraak ook genomen uit Openbaring, namelijk hoofdstuk 7:13 en 14. Daar is sprake van hen die uit de grote verdrukking komen en hun klederen wit gemaakt hebben in het bloed des Lams. Ds. Zwijstra zei dat God Zijn volk geen kalme reis beloofd heeft. „Het is hier de weg van lastering en lijden om aan Gods beeld gelijkvormig te worden gemaakt. Als er moeite is, moeten we lijdzaam zijn. In mij strijdt alles daartegen. De kerk kiest voor zelfgenoegzaamheid en gearriveerdheid. De Heere bikt en houwt, opdat Zijn beeld zichtbaar wordt. Gods volk moet sterven aan alles wat geen God en Christus is: aan het ambt, aan de pastorie, aan de kerk en aan vrienden. De vrucht van Gods werk is bukken. De liefde verbrijzelt. Waar Christus’ bloed drupt, daar komt de ootmoed.”
’s Middags sprak ds. D. Zoet, predikant van de Nederlandse hervormde gemeente (in hersteld verband) te Loon op Zand, over Handelingen 4:12: „En de zaligheid is in geen Ander…” Hij betoogde dat de waarheid van Gods Woord een exclusieve waarheid is. „Niemand kan gered worden anders dan door Jezus Christus. Er is maar één schuilplaats voor zondaren en zondaressen. Er is geen afsnijdender prediking dan een bevindelijke Christusprediking. Het is Christus geheel en Christus volkomen. God gaat afsnijden, ontdekken en ontgronden. God ontdoet je van je kleren van eigengerechtigheid. Dan is zaligheid mogelijk bij God: gezaligd in Christus. Ik hoop dat die Naam niet in het gebouw blijft zweven, maar dat die Naam bij u, in u, wordt gebracht.”
Ds. W. Pieters, predikant in het Canadese Springford, mediteerde over Jakobus 1:18: „Naar Zijn wil heeft Hij ons gebaard…” Hij stelde dat verzoekingen tot zonde niet bij God vandaan komen, want God is een goede God. Jakobus schrijft daarover in de verzen 13 tot en met 18. Jakobus geeft het sterkste voorbeeld dat God niet verleidt tot zonde, want Hij heeft Zijn volk juist gebaard (wedergeboren). „Het is toch niet te geloven dat dezelfde God Die tot het leven baart tot de dood verleidt? Wanneer we zelf de dood verkiezen, kunnen we God niet beschuldigen. Als u het niet gelooft, moet u maar afwachten tot de jongste dag. Dan houdt u geen beschuldiging meer over. Dan is iedereen er in zijn geweten van overtuigd dat God alles goed heeft gedaan. U mag nooit kwaad van de Heere denken, maar alleen goed.”
