Recensie: Aart Bergwerff speelt tango’s op orgel
De tango vindt zijn oorsprong in Argentinië. Deze dansmuziek, eind 19e eeuw ontstaan, was een mix van Cubaanse, Afrikaanse en Argentijnse invloeden, aanvankelijk gespeeld met gitaar, viool en fluit. Later deed het uit Duitsland afkomstige bandoneon, een langgerekte accordeon, z’n intrede. Onder ons is Carel Kraayenhof de meest bekende bandoneonspeler.
Aart Bergwerff, altijd op zoek naar nieuwe wegen in de orgelcultuur, voert in het Amsterdamse Orgelpark originele tangocomposities uit op orgel. Omdat de tango een beroep doet op het gevoel, bedacht hij als cd-titel: ”Mi Corazón” (mijn hart). Van de Argentijnse componist Astor Piazzolla, de vader van de tango, speelt hij vier originele composities. Strawinsky schreef een tango voor piano solo, moeiteloos door Bergwerff omgewerkt voor orgel. Klaas de Vries componeerde tango’s voor stem en vier accordeons, die hij bewerkte voor orgel. De Zweed Fredrik Sixten en Jan Raas componeerden tango’s specifiek voor orgel. Jeroen van Veen deed dat speciaal voor Bergwerff in de vorm van een ”minimal prelude”.
Bijzonder knap weet Bergwerff de swingende ritmes van al die composities uit het Utopa Barokorgel te toveren. De meest bekende tango is ”Adiós Nonino” van Piazzolla. Kraayenhof speelde die bij het huwelijk van Máxima en Willem-Alexander. Beroemd werd de traan die dit stuk bij Máxima ontlokte. Die traan moet bij mij zijn weg nog vinden. Wat niet wegneemt dat ik de pet afneem voor de manier waarop Bergwerff tango’s speelt.
Mi Corazón. Tangos para órganos – Aart Bergwerff; Orgelparkrecords (017-2017); € 15,-; bestellen: www.orgelpark.nl