Volgens Sonja Holleeder heeft zij met haar broer ,in een hel geleefd". Eind jaren negentig zou Willem Holleeder na een eerste mislukte aanslag zijn „blijven jagen" op mede-Heinekenontvoerder en haar partner Cor van Hout en haar daarbij zwaar onder druk hebben gezet om door te geven waar hij was.

Ze waarschuwde Van Hout, zei ze, al hield ze twee zware bedreigingen bij hem vandaan. „Dat Wim dreigde een raket bij me naar binnen te schieten heb ik niet verteld.” Ook zei ze niet dat haar broer een vuurwapen op het hoofd van haar kind zou hebben gezet. „Ik wist hoe Cor was. Als ik dat had gezegd, dan had Wim niet meer geleefd hoor.”

Omgaan met haar broer was „een hele manier van leven”, aldus Sonja. ,Dat ik in opnames aardig doe, is omdat ik niet anders kan. Niet durf. Het is geen toneelspel. Het is overleven. Het is omgaan met iemand op een manier die eigenlijk niet normaal is.”

Holleeder wilde aanvankelijk niet reageren. „Het heeft geen zin. Het is allemaal zó goed voorbereid”, zei hij. Tegen zijn zus: ,Je bent zó veranderd ”Box” (haar bijnaam is Boxer). Dat komt allemaal door die rotte appel in de familie. Maar ik ben niet boos. Het geeft verder niet." Hij noemde haar verklaring „een gotspe.”

De woordenwisseling ontlokte de rechtbankvoorzitter de opmerking dat hij naar ,een tenniswedstrijd tussen twee professionals" zat te kijken. Hij brak het af na een cynisch bedoeld „slaap lekker, Wim” van Sonja en het niet minder sarcastische „Ik slaap altijd lekker, kind” van Holleeder.

Het is onbekend wanneer de zaak verdergaat.