„Gij hebt een wijnstok uit Egypte overgebracht, hebt de heidenen verdreven, en hebt denzelven geplant.”

Toen de vijandelijke mensen onkruid in de tarwe zaaiden –terwijl de mensen sliepen– en de duisterheid daarvan langzamerhand de overhand kreeg, hebt Gij ons door het licht van de Reformatie verlost uit een grotere Egyptische duisternis. Gij hebt Uw wijnstok in deze plaatsen geplant, wiens schaduw de bergen bedekt heeft, en zijn ranken de cederen Gods.

De vijand van het menselijk geslacht, die grote en rode draak die ons deze gelukkige stand misgunde, heeft geprobeerd ons weg te spoelen met stromen water uit zijn mond. De baren gingen zeer hoog. De boze heeft verschrikkelijke oorlogen tegen Uw tortelduif en Uw enige verwekt. Uw vijanden waren erop uit Uw gemeente te verslinden. Zo hebt Gij onze ziel uit de strik van de jager verlost, zelfs ook toen men in Nederland van schild en spies niet wist te spreken. Nieuwe oorlogen hebt Gij verkozen, de poorten der vijanden hebt Gij omgekeerd. Gij zijt een vurige muur voor de steden geweest, die haar poorten geopend hadden, opdat de Koning der ere daarin zou gaan. Daarna zijt Gij uitgetrokken met onze heirlegers, hebt de handen van de doorluchtigste Prins van Oranje leren strijden. Hem bij de hand vattende, hebt Gij de grendels van de vijandelijke poorten verbroken. Gij hebt onze landpalen vrede gegeven en ons vet gemaakt met het vette der tarwe.

Balthasar Lydius, predikant te Dordrecht (”Openingsgebed Nationale Synode”, 1618)