Het Amber Alert bestaat zondag 11 november tien jaar. In die tijd is het 25 keer door de politie ingezet bij de zoektocht naar vermiste kinderen. Bijna alle minderjarigen zijn gevonden, sommige in goede gezondheid en helaas ook een aantal als slachtoffer van een misdrijf of ongeluk.

Bij de echte kleintjes wordt meestal een regionaal alert gegeven. „Als een peuter thuis in Eindhoven wegloopt, hoeven mensen in Leeuwarden daar niet op geattendeerd te worden”, aldus Van Enst. „We krijgen weleens te horen dat we voor de ene vermissing veel aandacht hebben en de andere niet. Dat klopt niet. De aandacht is altijd gelijk, maar bij de ene zaak is het meer zichtbaar dan bij de andere.”

Een Amber Alert kan alleen worden ingezet als aan bepaalde criteria is voldaan. „Het moet om een minderjarige gaan en het kind is mogelijk in levensgevaar”, zegt Carlo Schippers, gedragskundig rechercheur. „Als een kind vanaf het schoolplein een busje in wordt getrokken, dan is er geen twijfel over een alert. Maar meestal ligt het een stuk ingewikkelder.”

Vanaf het moment dat een vermissing wordt gemeld, begint de politie „puzzelstukjes informatie” te verzamelen, onder meer over de omstandigheden van de vermissing. Schippers: „Dan gaan we scenario’s bedenken. Kan het een wegloper zijn, of een ongeval, of kan er sprake zijn van een misdrijf?”

Voor de politie is dat een groot verschil. „In een strafrechtelijk onderzoek, bij een misdrijf, heb je veel meer middelen tot je beschikking, zoals tappen van telefoons of checken van bankrekeningen”, aldus Van Enst. Maar als het nog niet om een strafrechtelijk onderzoek gaat, kan de politie niet zomaar bijvoorbeeld een foto publiceren.

„Privacy is een lastig punt bij vermissingen. Ik kan me heel goed voorstellen dat ouders alles willen inzetten als hun kind vermist is. Maar het gaat nooit meer van het internet af. Ga je solliciteren, dan vind je het weer terug. Het kan hele grote gevolgen hebben”, zegt Van Enst. De politie moet daarom een ‘kosten-batenanalyse’ maken. „We proberen te adviseren, maar wat mensen zelf op bijvoorbeeld Facebook zetten is aan hen.”

Van Enst benadrukt dat de politie niet tegen social media is, integendeel. „Mensen worden erdoor teruggevonden. Maar de politie moet altijd, bij ieder onderzoek, toch ten minste een minuut nadenken voordat die worden ingezet.”