Want het knipsel dient als bladwijzer in een boek, dat hier als volgt belandde. Een dominee hield een preek, iemand hoorde die en raadde hem mij aan. In de preek werd verwezen naar een hymne. Google bracht mij niet alleen bij de tekst en melodie van dat lied, maar ook bij de vrouw erachter. Ik kreeg haar biografie te pakken en zie (flits!) daarin vond ik antwoord op een vraag van mijn hart. Geen wetenschapper die het op de foto krijgt, maar zou die hele reis van kansel tot boek tot knipsel er van bovenaf ook niet uitzien als een serie lichtflitsen, een vreugdevuurwerk in een duister heelal?

Ik heb het over ”A passion for the impossible”, het levensverhaal van Lilias Trotter (1853-1928). Ze groeide op in een rijke Londense familie en bleek een uitzonderlijk teken- en schildertalent te bezitten, waarmee ze volgens haar leermeester onsterfelijk had kunnen worden. Maar Lilias werd zendeling in Algerije. Een lichtend spoor van ontmoetingen en ervaringen leidde haar naar die keuze, die door lang niet iedereen begrepen werd.

Trotters biografie laat prachtig zien dat mensen die tot hoger dienst geroepen worden weliswaar veel moeten opgeven, maar niet hun eigenheid en talenten. Niemand krijgt een ”no-calling” zoals ik eens ergens las, de roeping om iets niet (meer) te zijn, want dat kan tot wanhoop en depressie leiden. Wie je ook bent en wat je tevoren ook deed, alles zal je ten dienste blijken te staan. En wát je ook moet missen: ouders, een huis, een partner, een goede gezondheid, een carrière (al deze dingen golden voor Lilias), het is een uitnodiging om jezelf nauwer te verbinden aan Iemand Die juist uit verliezen méér winst kan maken dan je ooit voor mogelijk hield.

Lilias bleef kunstenaar in de manier waarop ze de Noord-Afrikaanse natuur beleefde en beschreef in meditaties, die ook nog eens voorzien werden van verfijnde tekeningen. De hymne ”Turn your eyes upon Jesus” is gebaseerd op een verhaal waarin Trotter in prachtige bewoordingen vertelt hoe ze tijdens haar wandeling een fonkelende ster zag. Het was slechts een half verwaaide paardenbloem, maar de ochtendzon raakte hem vol in zijn stervende bloemenhart en maakte de pluizen tot een aureool.

Het geheim van deze ster zat ’m in de focus. Trotters les van de paardenbloem is deze: wil je alles uit je leven halen wat erin zit, dan hoef je maar één ding te doen. Je volle gezicht keren naar de Zon, de ogen zoeken die onafgebroken op jou rusten. Al sinds dat eerste flitsende begin.