Hoogerduin sprak zaterdag in Opheusden tijdens het congres ”De waarde van de schepping voor wetenschapsbeoefening en ethiek”.

„Hoe pas je de geologie in het Genesisverhaal in?” vraagt geoloog Hoogerduijn zich hardop af. De gangbare opvatting is dat het allemaal miljoenen jaren heeft geduurd. Maar creationisten hebben daar ook ideeën over. „Uit het computermodel van de Amerikaanse creationist dr. John Baumgardner volgt dat het ook razendsnel kan gaan. En daarvoor zijn aanwijzingen: diep in de aarde zitten nog koude stukken oceaanbodem die er tijdens de zondvloed in geschoven moeten zijn.”

Het proces werd waarschijnlijk in gang gezet door een grote meteorietinslag. Toen zijn „alle fonteinen des groten afgronds opengebroken” (Gen. 7:11). Onderzeese vulkanen deden massa’s water opspuiten, die vervolgens als een stortregen neerkwamen. Vloedgolven spoelden over het land en zetten dikke pakketten sediment af.

Is het echt zo gegaan? Hoogerduijn laat een dwarsdoorsnede van Zuid-Limburg zien. Die geeft schematisch de aardlagen weer. De onderste staat verticaal. „Dat is knoerthard Carboongesteente dat rechtop is geduwd toen de Ardennen werden gevormd.”

De zeespiegel daalde en bereikte het laagste niveau ooit, terwijl zware stormen eroverheen trokken (Gen. 8:1). Hoogerduijn spreekt van een „postapocalyptische leegte.”

Erosie van gebergten zoals de Ardennen zorgde wereldwijd voor een ijzerrijk sedimentlaagje, het Perm. „De hele wereld lag te roesten in het Perm”, citeert hij een seculiere geoloog. „Plantenleven was er niet.”

Daarbovenop ligt het Krijt. „Na de zondvloed was de aarde als een lekke voetbal, doorboord door vulkanisme en meteorietinslagen. Er ontsnapte hitte en veel gas. Het CO2-gehalte was acht tot tien keer zo hoog als nu. Dat zorgde voor een enorme bloei van kalkalgen. Die stierven af, de kalkskeletjes dwarrelden naar de zeebodem, waarna een vloedgolf ze op het land smeet. Al die talloze skeletjes vormen samen het Krijt, de kalklaag waarnaar nu in Zuid-Limburg wordt gegraven.”

Redacteur Gert-Jan van Heugten van tijdschrift Weet meent met andere creationisten dat het einde van de zondvloed na het Krijt plaatshad. „In het Krijt stond het Midden-Oosten onder water.” Hoogerduijn erkent dit en denkt daarom dat Sinear en Babel (Gen. 11) niet in het Midden-Oosten lagen.

Urker en Weethoofdredacteur Jan Rein de Wit, die spreekt over het ontstaan van zijn eiland en de Noordzee tijdens de ijstijd (volgens Hoogerduijn 2300-1600 voor Christus), is het met hem eens. „Over de laatste eeuwen hebben we geschreven bronnen. Voor de tijd daarvoor moeten we genoegen nemen met archeologische vondsten. Maar over de allervroegste tijd weten we alleen maar iets uit de geologie. Abraham kwam uit Urk der Chaldeeën” –gelach in de zaal– „maar waar kwamen zijn grootouders vandaan? We weten heel veel niet.”