De voormalige bungalow aan de Hazersweg in Ouddorp (op de kop van Goeree-Overflakkee) is de afgelopen maanden fors gerenoveerd, verbouwd en uitgebreid. Er is een nieuwe vleugel gerealiseerd met zes gastenkamers. De woonkamer is tweemaal zo groot geworden. Het perceel is 4000 vierkante meter groot. In de achtertuin staan twee houten gebouwtjes voor de groepsactiviteiten. Ze heten ”Eb” en ”Vloed”. Zo kan het gaan in het leven van de mens. Soms is het eb, soms is het vloed.

De Oase startte in 2013. Het was een kleinschalig initiatief dat gesteund werd door vier kerken: de Gereformeerde Gemeenten, de Hersteld Hervormde Kerk, de Gereformeerde Gemeenten in Nederland en de Oud Gereformeerde Gemeenten in Nederland. Vanuit die kerken was er behoefte ontstaan aan een gastenhuis, een plek voor gemeenteleden om op adem te komen. Sinds 2013 verbleven er meer dan driehonderd gasten vanuit het hele land enkele weken in de Oase.

Er waren zes gastenkamers. Het werden er acht. Er bleek echter behoefte te zijn aan twaalf kamers. Aan de Hazersweg werd de oude locatie uitgebreid tot een ruimte voor twaalf gasten.

Coördinator

Aart van Wolfswinkel, huisarts in Hellevoetsluis, is coördinator in de Oase. Hij kan worden ingeschakeld in complexe situaties. Over het doel van de Oase zegt Van Wolfwinkel: „Mensen zoeken hier geen behandeling, maar rust, structuur, bezinning en ontspanning. Ze zijn daarin wel heel kwetsbaar, want de meesten hebben al een traject van zoeken naar hulp achter de rug. En er moet echt wel iets aan de hand zijn voordat iemand uit zijn eigen omgeving stapt en hier aanklopt. Vaak is er sprake van stemmingsklachten, van overspannenheid, van depressieve gevoelens, niet zelden veroorzaakt door huwelijks- of relatieproblemen, gezinszorgen, rouw of verdriet. We merken regelmatig dat ouderen in hun jeugd nooit geleerd hebben om daarover te praten.”

Zulke dingen zijn altijd weggestopt, zegt Van Wolfswinkel. „Hier mag het bespreekbaar worden gemaakt. Het taboe op overspannenheid is er wel een beetje af, maar velen ervaren toch nog steeds een stuk verlegenheid om er open over te praten.”

Elly Kasteleijn is gastvrouw in de Oase. Voor de gasten is zij het eerste aanspreekpunt. Ze zorgt voor de koffie, voor de maaltijden en voor de dagelijkse structuur. „We bieden zorg aan mensen die een paar weken rust nodig hebben. Hier mogen de mensen zijn zoals ze zich voelen. We kunnen met elkaar huilen, lachen, bidden en Bijbellezen. We bieden een veilige bedding, ook voor een gesprek over het geloof, over iemands verhouding tot God.”

Pastoraal werker

Ds. A. J. de Waard, predikant van de gereformeerde gemeente te Nieuwdorp, is sinds 2015 pastoraal werker in de Oase. Twee dagdelen per week is hij in Ouddorp om met de gasten een pastoraal gesprek te hebben en om wekelijks een Bijbeluur te leiden. Over zijn taak zegt ds. De Waard: „In een gesprek met gasten hoop ik wat orde aan te brengen in de chaos van hun gedachten. Voor mezelf wil ik onderscheid maken tussen datgene wat op het terrein van de maatschappelijk werker of de psycholoog thuishoort en wat voor mij als pastoraal werker van belang is. Mijn belangrijkste taak is: luisteren. Dat betekent: niet iemands zinnen afmaken, geen antwoorden voor de ander aandragen, maar samen met de ander als kleine mensjes zoeken in de Schrift naar antwoorden op onze vragen.”

In de Bijbeloverdenkingen staan thema’s centraal die passen bij de situatie van de gasten, zoals: de verhouding tussen draaglast en draagkracht, weerbaarheid, relaties, zelfbeeld of grenzen stellen. Ds. De Waard: „Samen proberen we te doen wat Luther deed: kloppen op een Bijbeltekst, opdat de Heilige Geest die voor ons opendoet. Onder een geopende Bijbel willen we de gasten handvatten aanreiken waarmee men weer verder kan, in het uitzien of de Oase door de Heere gebruikt zou worden om in de nood ook de weg naar de Borg te vinden.”

Judy Kampert is een van de gasten. De zorg voor haar grote gezin was haar teveel geworden. Ze verblijft inmiddels vier weken in de Oase. „Van lieverlee kom ik tot rust. Het is echt een oase hier, zowel in natuurlijke als in geestelijke zin. Je kunt hier je hart luchten, over je geloofsvragen spreken, of uitwaaien aan het water.”

Het was de huisarts geweest die Judy Kampert had aangeraden een periode van rust te nemen. Haar vijftien kinderen begrepen dat het nodig was. En haar kerkenraad had gezegd: „Mevrouw Kampert, het is geen wonder dat u er even tussenuit moet.”

Tweede vestiging

Mocht de groei van de Oase aanhouden, dan komt er wellicht een tweede vestiging op een andere locatie in beeld, meer naar het oosten. Van Wolfswinkel: „Er zijn op dit vlak meerdere particuliere initiatieven in het land. Het zou echter jammer zijn als de ervaring die een professionele organisatie als de Oase heeft opgedaan, in Ouddorp blijft liggen. Ieder gastenhuis kent zijn kinderziekten, die hebben wij inmiddels wel overwonnen. We willen graag versnippering binnen onze achterban voorkomen. Na de ingebruikneming van de nieuwe locatie gaan we bezien wat het grotere aantal plaatsen betekent voor de wachtlijst.”