De Dorpskerk van Ruurlo –in de Gelderse Achterhoek– steekt met zijn bakstenen achterkant de winkelstraat in. Op de nok van het kerkdak zitten zwarte kraaien in de zon. Een groot spandoek, bevestigd aan het koorgedeelte van de kerk, meldt: „Drie weken feest. Dorpskerk Ruurlo. 19 september-11 oktober.”

Echte volkskerk

Binnen in de kerkzaal, aan de voet van de kansel, zegt ds. Tinus Gaastra dat de protestantse Dorpskerk wel degelijk een boodschap heeft voor het dorp. „Wat de kerk tegen Ruurlo te zeggen heeft, is dit: „God is er ook nog.” Die woorden mogen we niet laten verdampen. God houdt van mensen. Dat willen we als geloofsgemeenschap uitstralen naar alle dorpsbewoners. Want het Evangelie is wezenlijk voor het mens-zijn en relevant voor het dagelijks leven. Hier hangt nog de wolk gebeden van hen die ons zijn voorgegaan.”

De Dorpskerk in Ruurlo is een typisch voorbeeld van een echte volkskerk, zegt ds. Gaastra. „Wie vroeger begraven werd, werd vanuit de Dorpskerk begraven. Wie trouwde, trouwde in de kerk, ook al had men misschien niets met de kerk of met het geloof.”

Relevant

Rinus Dijkman, voorzitter van het college van kerkrentmeesters, geeft aan dat sommige delen van de Achterhoek vrijzinnig zijn. „Maar Ruurlo is de kerk lange tijd trouw gebleven. Pas de laatste jaren zien we de mensen afhaken. Toch vindt het hele dorp deze kerk super. Iedereen vindt dat de kerk in het dorpscentrum moet blijven staan. En iedereen vindt ook dat er in de kerk een preekstoel hoort, ook al komt men niet meer naar een preek luisteren. De Dorpskerk is hun kerk.”

De Dorpskerk van Ruurlo is de afgelopen maanden gerestaureerd, heringericht en „aangepast aan de eisen van de tijd.” De protestantse gemeente Ruurlo-Barchem is nu bezig met een openingsfeest waarmee de kerk weer in gebruik wordt genomen. De gemeente wil een meer verbindende rol gaan spelen in de dorpssamenleving door ook anderen de gelegenheid te geven gebruik te maken van de kerk.

Dijkman: „Het is tijd dat we samen naar vormen zoeken om de Dorpskerk voor het dorp te behouden. In de kerk kan veel, maar van de gebruikers wordt wel verwacht dat ze respect tonen voor het feit dat dit een kerk is.”

Zestig stoelen

In de kerkzaal staan zestig losse stoelen op een vloer van oude estriken. In het koor hangt een houten kruis aan het kruisribgewelf. Aan twee pilaren zijn zwarte beamers bevestigd.

Elke zondagmorgen wordt er een dienst gehouden. Daar komen zo’n tachtig bezoekers op af, zegt ds. Gaastra. „De gemeente is wel vergrijsd, maar toch heel levendig. Wij geven het niet op. Wij willen een kerk zijn voor velen.”

In het koorgedeelte is een stiltehoek gerealiseerd. Dijkman: „Hier kunnen mensen even stil zijn, tot zichzelf komen en een kaars aansteken, bij een geopende Bijbel. Als ik dat zie gebeuren, denk ik weleens: Zouden die mensen nu echt helemaal niks meer geloven?”

Ochtenddienst

Buiten, bij het Chinees restaurant Lotus, staat een echtpaar op leeftijd –allebei in een rood jack– de menukaart te bekijken. Ze komen uit het westen van het land en hadden wel tijd voor een paar dagen Achterhoek.

Ze zeggen allebei: „Een dorpskerk is onmisbaar voor een dorp. Zonder kerk en school is een dorp niet levensvatbaar meer. Zonder Dorpskerk heeft Ruurlo zijn gezicht verloren.”