De bijdragen zijn vlot geschreven en vooral gericht op jongeren. De volgorde van onderwerpen komt willekeurig over, maar de auteur zoekt steeds een bepaalde verdieping en belooft dat de zestig ‘puzzelstukjes’ steeds meer inzicht geven. Als we op de laatste bladzijde aangekomen zijn, kunnen we volgens hem het eindresultaat overzien.

In zijn bijdragen geeft de schrijver veel persoonlijke ervaringen, ook uit zijn jeugd. Hij stelt nogal wat oude denkbeelden en vastgeroeste gewoontes aan de orde. Zijn bedoeling is vanuit een ander perspectief een nieuw licht te laten schijnen en hij presenteert „verborgen Bijbelse waarheden.” Het eerste hoofdstuk heet ”Broodtrommel” en gaat over het Griekse woord dat meestal met ”kribbe” vertaald wordt in Lukas 2. Borg geeft vijf redenen waarom Jezus niet in een kribbe maar in een broodbak is gelegd. Hij ziet hier verbanden met het levende Brood, en met het Brood dat voor ons werd gebroken, aan het kruis.

De derde bijdrage gaat over de 153 vissen die gevangen worden door de discipelen. Hier en op allerlei andere plaatsen worden tamelijk stellige uitspraken gedaan over de betekenis van de getallen. De auteur meent dat hier de getalwaarde van de woorden ”kinderen Gods” bedoeld is, en de optelsom van de getallen 1-17, waarbij het hoogste getal verwijst naar de naam JHWH. De getallentaal wordt in het vierde hoofdstuk toegelicht. Het is jammer dat er een mengeling is van vaststaande gegevens en speculatieve interpretaties. Zo zou uit de getalswaarde van de leeftijden van de aartsvaders blijken dat God erbij was.

Het is gebruikelijk op Goede Vrijdag het sterven van de Heiland te gedenken. Borg meent echter dat de uitdrukking ”drie dagen en drie nachten” heel letterlijk genomen moet worden en bepleit dat het sterven op woensdag plaatsvond. Hij blijft dichter bij de kerkelijke traditie door de kinderdoop te verdedigen, maar hij vindt de gangbare argumentatie onvoldoende. Na een uitgebreide toelichting op dit onderwerp verbaast het dan wel dat in slechts een halve pagina de deelname van kinderen aan het avondmaal bepleit wordt.

Borg is overtuigd van de inspiratie van de Bijbel en wil de lezers dichter bij de boodschap brengen. Dat is een mooi doel, maar de associatieve manier waarop allerlei gegevens met elkaar verbonden worden en de typologische aanpak overtuigen mij lang niet altijd. Bij het verhaal van het 4-jarige jongetje dat in de hemel geweest is en daarover vertelt, ontbreken een bronvermelding en een goede evaluatie. Wat is dan de waarde van de uitgebreide weergave? Aan het eind van het boek komen inzichten in de opbouw van Openbaring naar voren. In ”de geheime structuur” blijken de getallen 7 en 1 een belangrijke rol te vervullen.

Ik hoop dat jongeren door het lezen van dit boek dichter bij de Bron zullen komen. Daarbij is het van belang dat ze niet alle uitleg zomaar overnemen, maar ook andere werken zullen raadplegen om de gezichtspunten in dit boek te toetsen. De inhoudsopgave bevat tamelijk cryptische titels en daarom is het steeds weer een verrassing wat de auteur gaat behandelen. Een deel van de lezers zal liever een duidelijker structuur hebben. Omdat het boek in eigen beheer uitgegeven is, kan de prijs zeer laag gehouden worden.

Boekgegevens

”Een handvol tarwekorrels. 7+1=8”, Job Borg; uitgave in eigen beheer, Veenendaal, 2018 (jobborg@live.nl); 382 blz.; € 10,-.