Recensie: Cd ”Solitude” van Dudok Kwartet
Het Dudok Kwartet behoort tot de categorie strijkkwartetten die proberen de platgetreden paden Haydn-Mozart-Beethoven te vermijden. Begrijpelijk. Het aanbod is tegenwoordig zo groot dat je met iets bijzonders moet komen om opgemerkt te worden.
Dit jonge Amsterdamse ensemble heeft zo veel kwaliteit dat het zich kan profileren met niet-alledaagse muziek. Briljant samenspel, een zinderende gedrevenheid zonder daarbij de grondregels van het kwartetspel te overtreden: zuiver, spatgelijk en eenheid in opvatting.
Op hun derde cd gaat het over de dood, met name over de verschrikking, het verdriet en het gemis. Mendelssohns opus 80 is bijvoorbeeld een aangrijpend stuk, geschreven na de dood van zijn zus Fanny. Mendelssohn heeft zijn wanhoop beschreven in flarden die als donkere wolken langs de hemel jagen. En dat voor een componist die zijn klassieke wortels nooit verloochende.
Het kwartet van de Poolse componist Mieczyslaw Weinberg ontstond in 1944 en weerspiegelt de angst die de componist had voor de willekeur van de Stalinterreur. Weinberg werd in 1953 opgepakt en ontsnapte ternauwernood aan de dood, dankzij Stalins overlijden in dat jaar. Hij was bevriend met Sjostakovitsj, die zijn werk zeer bewonderde. Ook hier veel radeloosheid, boosheid en sarcasme. Het tweede deel is een aangrijpende klaagzang, adembenemend vertolkt door de primarius van het Dudok Kwartet.
Ook de kleinere stukken, waaronder bewerkingen van vocale werken van Josquin des Prez en Carlo Gesualdo, krijgen een prachtige sonore klank dankzij een bijna vibratoloos spel en een speciale strijktechniek. Schitterend!
Solitude – Dudok Quartet Amsterdam; Resonus (RES 10215), € 15,99; bestellen: www.dudokkwartet.nl