Tijdens de Bijbelmarathon lezen verschillende vrijwilligers drie dagen achter elkaar van negen tot zeven voor uit de Bijbel. Woensdagochtend om klokslag negen uur moet de Bijbelmarathon van start gaan. Maar dat blijkt nog niet zo eenvoudig. Ds. M. Ezinga, predikant van de reformatorische baptistengemeente in Overberg, neemt het eerste kwartier Bijbellezen voor zijn rekening. Om iets over negenen is er nog geen spoor van de predikant te bekennen. Een kwartier nadat besloten wordt om maar zonder hem te beginnen, arriveert de predikant alsnog.

Het idee voor de Bijbelmarathon komt uit Zweden, vertelt Dorenbos, voormalig directeur van de Evangelische Omroep en oprichter van stichting Schreeuw om Leven. „Ik kwam in contact met iemand die een Bijbelmarathon organiseerde. Dat inspireerde mij om dat ook in Nederland te gaan doen. Inmiddels hebben we al een stuk of vijftien marathons gehad.”

Verslapping

Bij de eerste marathons die Dorenbos organiseerde werd de Bijbel in één keer uitgelezen. De marathon ging toen ’s nachts gewoon door. Dit jaar zijn er alleen overdag mensen aanwezig om stukken uit de Bijbel te lezen en komt niet heel de Bijbel aan bod. „Het is eigenlijk een verslapping van ons dat we het niet dag en nacht doen”, verwijt Dorenbos zichzelf.

Evangelist Jan van Montfrans, medeorganisator van de Bijbelmarathon en evangelist bij inloophuis De Voleinding in Hilversum, geeft toe dat hij het eigenlijk wel prettig vindt dat hij voor de marathon geen slaap hoeft in te leveren. „En het is praktisch lastig om mensen te vinden die midden in de nacht een kwartiertje uit de Bijbel willen komen lezen.”

De voorlezers vormen een gevarieerd gezelschap. Op de eerste dag komt een heel aantal predikanten uit verschillende kerkgenootschappen om een kwartiertje Bijbellezen voor hun rekening te nemen. Ook doen er dit jaar studenten van de Bijbelschool in Hilversum mee. Daarnaast is er een Britse evangelist aanwezig, die stukken uit de Engelse Bijbel voor zal lezen.

Effectief

Van Montfrans loopt op de jonge vrouw af die aan het voorlezen is. „Het mag wel wat harder hoor, zo hoort niemand het!” Hoewel woensdag de marktdag is voor Hilversum, is het rond de partytent vrij rustig. Meer dan een verbaasde blik kan er bij de meeste voorbijgangers niet af. Sommigen nemen schuchter een foldertje aan. Een hondje blijft snuffelend staan, maar zijn baasje trekt hem snel met zich mee. Af en toe blijft iemand wat langer staan luisteren, of wordt er een gesprekje aangeknoopt.

Is dit een effectieve manier van evangeliseren? Dorenbos: „Er is geen beste manier van het brengen van het Evangelie. Jezus preekte ook op straat, en zelfs op een bruiloftsfeest. Ook Paulus en de andere apostelen gingen de straat op om het Evangelie aan mensen te vertellen. We zien misschien niet direct resultaat, maar wij hoeven alleen maar te zaaien, al is het in weerbarstige grond. Gods Woord keert nooit ledig tot Hem weder.”