De toegangspoort naar het terrein van activiteitenboerderij De Boerinn in Kamerik staat wijd open. Een lange rij motoren glimt in de zon. „Zo gevarieerd als de motoren zijn, zo gevarieerd is ook het gezelschap dat hier bij elkaar komt”, zegt Chris Koelewijn. Hij maakt deel uit van de organisatiecommissie van het EMC-weekend. Dat is dit jaar georganiseerd door de Christian Motorcyclist Association (CMA), de vereniging waar Koelewijn lid van is.

„Er staat hier een bijzonder exemplaar tussen”, zegt Koelewijn, wijzend op de rij met motorfietsen. Na even zoeken heeft hij hem gevonden. Op de voorkant van de motor staat een duif geschilderd, terwijl op de brandstoftank een afbeelding prijkt van drie kruisen op de berg Golgotha. „Zo’n afbeelding leidt tot gesprekken, en daar gaat het ons om.”

Het gemeenschappelijke doel van de verenigingen die op het weekend aanwezig zijn, is het evangeliseren in de motorwereld. „Dat is een omgeving waar je als predikant-met-stropdas niet binnenkomt”, stelt Gradus Koningen, de president van CMA Nederland. „Het motorvolk is stugge klei om te bewerken. Je moet een vertrouwensband opbouwen, vaak kun je dan pas het Evangelie aan hen kwijt.”

Vader-zoonuitje

Het EMC-weekend wordt elk jaar in een ander Europees land georganiseerd. Dit jaar is Nederland aan de beurt. „Het weekend is tot opbouw en ondersteuning”, aldus Koelewijn. „Er zijn mensen uit Finland, Denemarken, Nederland, Duitsland, Engeland, Spanje en Noorwegen. Zelfs uit Amerika zijn mensen speciaal voor dit weekend hierheen gekomen.” Op het weekend zijn negentien christelijke motorclubs vertegenwoordigd. Daarnaast komen er ook mensen individueel naar het evenement. „Sommige motorrijders nemen hun gezin mee, of ze gebruiken het weekend als vader-zoonuitje.”

Twee vrouwen zijn neergestreken aan een picknicktafel op het terras van de camping. Beiden zijn al meerdere jaren betrokken bij CMA en hebben al verschillende Europese weekenden meegemaakt. Ze komen hier vooral voor het ontmoeten van bekenden, geeft een van hen aan. „Het is fijn om je broeders en zusters weer te zien.” Dat er zo veel mensen uit het buitenland zijn gekomen, bemoedigt haar. „Het gemeenschappelijke doel van evangelisatie bindt samen. Het is toch mooi dat er mensen van zo veel verschillende nationaliteiten bij elkaar zijn. Dan denk je, mens, ze komen helemaal uit Finland, maar ze dienen dezelfde Heer!”

Minstens één keer in de maand gaan motorrijders die aangesloten zijn bij de christelijke verenigingen eropuit om te evangeliseren, „altijd in tweetallen”, zegt Koningen. „Als de een in gesprek is, kan de ander bidden.” Ze bezoeken evenementen en doen mee aan toertochten. Koningen: „We gaan nooit op pad zonder vooraf te hebben gebeden. Dat doen we vaak onderweg.” Lachend: „We hebben elke Nederlandse McDonald’s wel gehad, denk ik.”

Gewone mensen

Ondertussen stroomt de grote zaal van de boerderij langzaam vol. Overal zijn leren jassen, baarden en tatoeages. De atmosfeer ademt vooral hartelijkheid. „Het zijn net gewone mensen, hè!”, merkt een van de motorrijders lachend op. Gradus Koningen houdt een korte meditatie over Mattheüs 28:9. „Het motto ”Bikers for change” begint bij je eigen hart. Je moet je eigen ego kwijt: wat ben je zonder het leren vestje van je club?”

In de rokerige ruimte worden de stoere motorrijders klein voor God. De president drukt hen op het hart dat ze alleen uit kunnen gaan als ze vol zijn van de liefde van God. „Dat is de enige manier waarop je mensen tot Christus kunt brengen. Wij zaaien, en dragen het verdere werk in gebed over aan God.”

„We zijn geen motorclub”

De Christian Motorcyclist Association Nederland –„we zeggen liever geen club vanwege de negatieve associatie”, verduidelijkt Gradus Koningen– bestaat twintig jaar. De vereniging combineert de passie voor motoren met de passie voor het uitdragen van het geloof.

Het logo, dat alle leden op hun leren vestjes hebben staan, toont een Bijbel en biddende handen. Koningen: „De driehoek duidt op de Drie-eenheid van God, het blauw staat voor de hemel, het geel voor de kroon die Gods kinderen daar krijgen. De rode lijn aan de buitenkant wijst naar het bloed van Christus, dat alles omvat.”

Bij het veldwerk hebben alle motorrijders een bikerbijbel op zak, een boekje met het Bijbelboek Johannes en getuigenissen van motorrijders. „We bieden een opstapje voor de gewone Bijbel”, aldus Koningen.