Naakte Baudet geeft christelijke ouders handvat voor goed gesprek over sexting
Ook jongeren uit reformatorische gezinnen wisselen naaktfoto’s met elkaar uit. Aanleiding voor het artikel hierover in het RD van zaterdag was een onderzoek van Kliksafe waaruit bleek dat ook pubers in de gereformeerde gezindte pikante foto’s uitwisselen. Het onderzoek maakt duidelijk dat reformatorische jongeren op dit vlak niet onderdoen voor hun seculiere leeftijdsgenoten – integendeel.
Dat sexting ook voorkomt onder christelijke jongeren is geen nieuws. De eerste berichten hierover dateren uit 2012 en vertrouwenspersonen van reformatorische scholen kunnen hier tragische verhalen over vertellen.
Het maken en delen van naaktfoto’s en -video’s is in de samenleving een bekend verschijnsel geworden: het nieuwe friemelen. Het lijdt geen twijfel dat het gebruiksgemak van de smartphone dit fenomeen heeft aangejaagd. Het is kinderlijk eenvoudig om beelden te maken en te delen via populaire sociale media, al of niet in besloten kring. Dat er in die digitale omgeving veel remmen wegvallen, verklaart dat sexting een hoge vlucht heeft genomen.
Toch is er meer aan de hand. Deze technische mogelijkheden konden zo gedijen op de voedingsbodem van een vrije seksuele moraal. Deze week zijn daar weer diverse voorbeelden van te zien. De politicus Baudet maakte maandag een nauwelijks verhullende naaktfoto van zichzelf publiek op Instagram. Rotterdam had vorige week zijn zomercarnaval en Amsterdam maakt zich op voor de jaarlijkse Pride waarin veel bloot te zien is. En intussen maakt Wilders zich druk om vrouwen aan het strand die zich naar zijn smaak onvoldoende aanpassen omdat ze daar hun hoofddoekje niet afdoen en fatsoenlijk gekleed zijn.
Het laat zien hoe in de samenleving de grens tussen naakt, erotiek en seksualiteit vervaagt. De seksuele moraal is versimpeld tot: ieder mag doen wat hem goeddunkt. Dat is des te opvallender gelet op de recente maatschappelijke onrust over MeToo en seksueel misbruik. Je vraagt je dan af waarom publieke figuren en politici als Baudet en Wilders zich daar geen rekenschap van geven.
Deze achtergrond maakt duidelijk dat het probleem van sexting meer vereist van christelijke opvoeders dan technische maatregelen. Het vraagt allereerst om het doorprikken van de cultuur van het hedonisme die de samenleving ons opdringt. Dat is moeilijk, want voor veel ouders is dit een taboe-onderwerp. Wat dat betreft bewijst Baudet hun een dienst: ouders kunnen hun kinderen vragen of ze die foto gezien hebben, van welke cultuur dit een voorbeeld is en of ze die herkennen bij hun leeftijdsgenoten. Dat brengt hen bij de vraag hoe de tegencultuur eruitziet die God van ons vraagt: het geheel anders zijn, ook op het vlak van seksualiteit. De discussie over eerbare kleding en bedekken van je lichaam komt dan van binnenuit en het is ook geen vraag meer of de grenzen in verkeringstijd via onlinekanalen anders zijn dan offline.
Hoofdredactie
