God heeft verschillende wegen waardoor Hij arme zondaren tot berouw en bekentenis van hun zonde brengt. Hij roept ons door liefelijke en vriendelijke woorden tot Zich en zegt: „Komt herwaarts tot Mij, die vermoeid en belast zijt en Ik zal u rust geven.”In deze en meerdere uitspraken vernedert de hoogste Majesteit Zich zo diep, dat Hij Zich als biddend en smekend voorstelt en Zijn genadearmen de gehele dag uitstrekt en zegt: „Waarom zoudt gij sterven, o huis van Israël? Ik heb geen lust in uw dood.” Indien dit niet helpt, verschrikt Hij de zondige mens en laat de bazuin des doods klinken. „Vervloekt zij die de woorden van deze wet niet zal bevestigen dat te doen.” Op andere tijden begeeft God Zich als in een rechtszaak met de arme zondaar en stelt de mensen zelf tot rechter aan: „Wat is er meer te doen aan mijn wijngaard?”

Als dan eindelijk alle genademiddelen niet helpen willen, schijnt het alsof God alle hoop van de kant van de zondaar wil verloren geven. Dan zegt Hij: „Zal ook een Moorman zijn huid veranderen? Of een luipaard zijn vlekken?” Zo zult ook gijlieden kunnen goed doen, die geleerd zijt kwaad te doen. Niet zelden vinden wij dat God om Zijn volk beschaamd te maken hemel en aarde tot getuigen neemt. Zo roept Hij in deze tekst de natuur tot getuige.

C. Mel, pred. te Hersfelt (Duitsland) (De geopende genadetroon, 1712)