Evangelicals pal achter wapenbezit
Gewapend de kansel op. In Nederland zal geen voorganger dat in zijn hoofd halen. Bij Amerikaanse evangelicalen is dat geen probleem. Een aantal predikanten op het platteland heeft –soms zelfs zichtbaar voor de gemeente– een wapen bij zich.
Het nummer van het wapenblad Guns Magazine dat februari van dit jaar verscheen, bevatte een paginagrote advertentie van Crossbreed Holster, een bedrijf dat zich specialiseert in de verkoop van holsters en wapenriemen. Op de foto een jonge vader, strak in het pak, die de hand van zijn dochtertje vasthoudt. Samen lopen ze naar de ingang van de kerk. Het is zondag. Wie goed kijkt, ziet in de linkerhand van de man een handvuurwapen. ”Wel zo veilig”, staat er in de advertentie.
„Sinds de schietpartij vorig jaar november in de baptistenkerk van de Texaanse gemeente van Sutherland Springs, waarbij 26 doden vielen, zijn er steeds meer kerkgangers die een geweer aanschaffen. Dat is voor ons een groeimarkt”, zegt een woordvoerder van het bedrijf.
In een begeleidend artikel komen enkele voorgangers aan het woord die duidelijk bedoeld zijn om de reclamecampagne van het bedrijf te ondersteunen. De landelijk bekende baptistenvoorganger dr. Robert Jeffress uit Dallas zegt daarin geen problemen te hebben met kerkgangers die hun wapens meenemen naar de kerk. Hij zegt dat in zijn gemeente in Dallas die 12.000 zielen telt ongeveer een derde van de leden een wapen heeft en dat de helft van hen het meeneemt naar de kerk als ze een dienst bezoeken. „Dat geeft een gevoel van veiligheid. Een schietpartij zoals die in Sutherland Springs plaatshad, zou bij ons direct worden gestopt.”
Zelf heeft Jeffress geen wapen op zak als hij in de gemeente voorgaat. „Waarom zou ik? Er zitten ’s zondags meer dan duizend bodyguards in de kerk. Ik word tijdens een dienst beter bewaakt dan de president. Thuis heb ik wel een pistool. Voor het geval dat…”
Het wapenbezit onder blanke evangelicals in de VS was ook al groot vóór de schietpartij in Sutherland Springs in november vorig jaar. Uit een onderzoek dat het bureau Pew Research vorig jaar augustus uitvoerde, blijkt dat 41 procent van hen een wapen bezit. Terwijl het gemiddelde van alle Amerikanen op 30 procent ligt. Bij de niet-blanke evangelicals is dat 29 procent.
Bijna een meerderheid van de blanke evangelicals (46 procent) vindt ook dat mensen die een wapen hebben dat openlijk moeten kunnen dragen, zoals dat in staten als Texas en Oklahoma mag. „Dat schrikt mensen die iets kwaads in de zin hebben af, zodat ze niet gaan schieten”, zegt Jeffress.
Het standpunt van de predikant uit Dallas is geen uitzondering. David Walden, predikant van een baptistengemeente in Roswell (New Mexico), bracht zijn jeugd door op een ranch. Daardoor raakte hij al jong vertrouwd met wapens. „Het bezit van een pistool geeft je een gevoel van veiligheid. Daar kopen de meeste mensen het voor. De meeste mensen die met een geweer de fout ingaan, bezitten dit illegaal. De zwarte markt moet worden aangepakt.” Zelf gaat hij niet met een pistool naar de kerk, maar hij begrijpt ambtsbroeders die dat wel doen goed. „Zeker na de gebeurtenissen in Sutherland Springs.” Hij weet dat de predikant van die gemeente, Frank Pomeroy, inmiddels altijd een wapen draagt, zichtbaar voor iedereen. „Ik zou niet anders doen.”
Evangelicals die bevraagd worden op hun verdediging van wapenbezit wijzen erop dat nergens in de Bijbel het dragen van een wapen verboden wordt. Het duidelijkste voorbeeld is volgens internetevangelist S. Michael Houdman de persoon van Petrus. „Hij droeg een zwaard bij zich. De Heere Jezus bestrafte hem toen hij het oor van Malchus af sloeg. Petrus moest zijn zwaard in de schede steken. Maar Jezus verbood hem niet om een wapen te dragen. Daar was dus op zichzelf niets mis mee. Het gaat om de instelling van de wapenbezitter. Hij mag geen genoegen hebben in het oefenen van geweld. Dat is de kwestie.”
Evangelicals wordt nogal eens gevraagd waarom ze zowel prolife zijn als vóór wapenbezit. Valt dat wel te rijmen? Russell Moore, de voorzitter van de ethische commissie van de Zuidelijke Baptisten, noemt dat een „misplaatste vergelijking.” „In beide gevallen gaat het om het verdedigen van het leven”, stelt hij. „Wapenbezitters hebben hun pistool niet om anderen te doden maar om zelf het leven te behouden. Zij zijn evenals de tegenstanders van het wapenbezit zeer verontrust over de schietpartijen.” Die moeten naar de overtuiging van wapenbezitters dan ook stoppen. Alleen denken de twee groepen verschillend over de manier waarop dat moet gebeuren.”
Charles Marsh, theologisch docent aan de universiteit van Virginia, noemt deze redenering van Moore tekenend voor de diepgewortelde overtuiging van evangelicals dat het wapenbezit onaangetast moet blijven. „Moore is een gezaghebbend man binnen de evangelicale wereld die altijd genuanceerde standpunten inneemt. Hij staat kritisch tegenover Trump. Je kunt hem niet verdenken van een kritiekloos volgen van een uitgesproken conservatieve koers. En toch houdt hij vast aan het recht op wapenbezit. Dat is veelzeggend.”
Dit is het derde en laatste deel in een serie over wapenbezit in de VS.
Pastor Barber preekt niet tegen wapenbezit
De Texaanse baptistenvoorganger Bart Barber preekt niet tegen wapenbezit. „Dat kun je op grond van de Bijbel ook niet doen. David dankte God zelfs in Psalm 144:1 dat Hij hem geleerd had zijn wapen te gebruiken. Er zitten mensen bij mij in de kerk die een wapen dragen. Dat laat ik gebeuren. En stiekem denk ik zelfs: ook wel veilig voor mij.”
De voorganger wijst in zijn preek wel op twee belangrijker verdedigingsmiddelen. „Het Woord van God en het gebed. De kerkvader Athanasius schreef al in de vierde eeuw: „Christenen strijden niet met wapens maar met gevouwen handen.” Ik ben wel bang dat veel mensen die pleiten voor afschaffing van het recht op wapenbezit meer aandacht hebben voor actie dan voor gebed. Een christen moet zich niet veilig voelen omdat hij een geweer heeft maar omdat hij schuilt bij Christus.”
Evangelicals die het wapenbezit helemaal willen afschaffen, zijn er volgens Barber maar weinig. „Iedereen weet dat dit onhaalbaar is. Het recht op wapenbezit behoort bij uitstek bij de Amerikaanse identiteit. Zorgwekkend is dat onze cultuur zo gewelddadig is geworden.”
