Sharleyne stierf aan het begin van de nacht op 8 juni 2015 na een val van de flat. De moeder werd als verdachte gezien, ook vanwege haar opvallende gedrag vlak na de dood van haar dochtertje. Wegens gebrek aan bewijs werd de kwestie geseponeerd, maar na een klachtprocedure door de vader, moest het OM toch vervolging inzetten. J. werd eind 2017 alsnog opgepakt.

De rechtbank moest achterhalen of er sprake was van een levensdelict, zelfdoding of een ongeluk, bijvoorbeeld door slaapwandelen. J. zelf ontkende dat zij de hand heeft gehad in de dood van haar dochtertje. Zij heeft slechts summier verklaard dat ze ’s nachts wakker werd van tocht, door een open raam. Toen ze over de railing van de galerij keek, zag ze Sharleyne liggen.

Deskundigen verklaarden dat verwondingen bij Sharleyne aantoonden dat haar keel was dichtgedrukt, voordat zij naar beneden viel. Er zaten DNA-sporen op haar kleding en er waren getuigen, hoewel die niet gezien hebben wat er gebeurde. Een buurman had een bons gehoord en daarna hoorde hij iets over de railing vallen. Ook zag het OM het zwijgen van J. als teken dat zij verantwoordelijk was voor de dood van Sharleyne.

De rechtbank meende echter dat de verklaringen van de getuigen niet bruikbaar zijn om als bewijs te dienen. Ook de andere bewijzen die het OM aanvoerde, waren in de ogen van de rechtbank niet voldoende om tot een veroordeling te kunnen komen.

J. zelf was niet bij de uitspraak. Haar voorlopige hechtenis zal meteen worden opgeven. Toen vrijspraak duidelijk werd, klonk er opgelucht geschreeuw van familieleden. De rechter vond dat niet gepast, omdat het om een ernstig feit gaat. J.’s raadsman is blij met de „terechte uitspraak”.

De advocaat van de vader noemt het daarentegen „een zeer teleurstellende uitspraak die geen recht lijkt te doen aan de feiten, maar ook niet aan Sharleyne. Ook is het vonnis summier gemotiveerd”.