De reden waarom dit makkelijk leesbare boek met z’n vijftien korte artikelen op de markt komt, staat in de titel. De schrijvers hebben allen een theologische opleiding gevolgd en bijna allemaal zijn ze kortere of langere tijd predikant. Terugkijkend vanuit de praktijk brengen zij een aantal aspecten voor het voetlicht waar de opleiding hen niet op voorbereid heeft of kon voorbereiden. Ze hebben hun bijdragen geschreven vanuit de door hen gevoelde noodzaak om studenten die predikant willen worden, kandidaten en (pas bevestigde) predikanten beter voor te bereiden op het ambt of beter toe te rusten in de uitoefening van het ambt.

Ik kan het nut en de noodzaak van die dingen na de opleiding aan de Theologische Universiteit Apeldoorn en ruim zes jaar predikantschap bevestigen. Het was voor mij een verrassend herkenbaar, actueel en leerzaam boek, dat ik graag als verplichte kost in handen zou zien van allen die betrokken zijn op het ambt of zelf ambtsdrager zijn. Het verheldert op zoveel manieren, het scherpt op, laat jezelf beschaamd in de spiegel kijken en bemoedigt om trouw en ootmoedig de Heere te dienen.

Het is een eerlijk boekje, waarbij de schrijvers zich op een enkeling na kwetsbaar opstellen. Allerlei verschillende thema’s komen langs: je huwelijk, je kinderen, je collega (als je met meerdere predikanten een gemeente dient), crises, lijden, conflicten, geduld, trots, je eigen ziel, beroepingswerk, herder zijn in een andere context dan je gewend bent, pastorale keuzes en het verschil tussen theorie en praktijk.

Om op dat laatste door te gaan: met alle theologische kennis die je opdoet in de opleiding ben je nog geen goede ambtsdrager. Daarvoor is namelijk de liefde onmisbaar. Je kunt alleen een goede ambtsdrager zijn en het vertrouwen van de gemeente winnen als je de gemeente van Christus liefhebt met je hele hart, als je werkelijk dient, als je ze daar zoekt waar ze zijn. Alleen dan kun je het in moeilijke tijden volhouden – en het ambt ís vaak moeilijk.

De gemeente dienen kan alleen als je zelf heel dicht bij de Heere Jezus Christus leeft, trouw bent in de bediening van het Woord, veel bidt, geduld hebt en nederig bent. Want het hart van ambtsdragers is arglistig, niet het minst van predikanten. De eer ligt op de loer, het eigen gelijk, onze eigen naam, in plaats van de Naam van God.

Het is zoals Paulus tegen de oudsten van Efeze zegt in Handelingen 20:28: „Zo hebt dan acht op uzelven, en op de gehele kudde.” Hij begint met „hebt dan acht op uzelf.” Artikel 11 in het boek laat eerlijk en mooi zien dat het zomaar kan gebeuren dat het in je eigen ziel en in je eigen geloofsleven misgaat, dat het geestelijk gezien stil blijft, dat zonde voortwoekert, en wat dan? Daar bereiden ze je in de opleiding niet direct op voor.

Veel van de in het boek besproken thema’s zouden bijvoorbeeld in een stageperiode aan de orde gesteld kunnen worden, maar sommige dingen zullen alleen in de praktijk geleerd kunnen worden. In alle gevallen lijkt het me buitengewoon nuttig om dit boek eerst ter hand te nemen. Voor mij was het geestelijk en praktisch zeer de moeite waard. En het leest als een trein.

Boekinfo

15 Things Seminary Couldn’t Teach Me, Jeff Robinson sr. en Collin Hansen (red.); uitg. Crossway, Wheaton, 2018; ISBN 978 1 4335 5814 6; 160 blz.; $ 17,99.