Hieronder vallen lichte vormen van zorg en ondersteuning voor thuiswonenden met een beperking.

Vrijdag maakt het kabinet bekend dat alle niet-AOW gerechtigde meerpersoonshuishoudens vanaf 2019 voor zorg uit de WMO geen eigen bijdrage meer hoeven te betalen. Deze groep omvat voornamelijk kostwinners met een chronisch zieke partner die er als gevolg van deze maatregel indirect dus op vooruit gaan.

Het vorige kabinet besloot al de eigen WMO-bijdrage af te schaffen voor deze categorie huishoudens met een maximaal bijdrageplichtig inkomen van jaarlijks ruim 35.175 euro. Voor deze groep vervallen nu de administratieve lasten die gepaard gaan met de inkomensopgave. Voor de groep boven deze inkomensgrens vervallt nu ook de eigen bijdrage. Omgerekend gaat ieder eenverdienersgezin waarvan één van de ouders chronisch ziek er door de maatregel jaarlijks ruim 200 euro op vooruit.

Om de stapeling van zorgkosten voor ouderen, chronisch zieken en gehandicapten te verminderen voert het kabinet verder een abonnementstarief in. Huishoudens die gebruik maken van een Wmo-voorziening (exclusief beschermd wonen en opvang) betalen daardoor vanaf 2019 een vast tarief van 17,50 euro per vier weken daarvoor, ongeacht inkomen, vermogen of gebruik.

„Het kabinet maakt het stelsel van betalingsregels in de zorg een stukje minder complex”, reageerde CDA-Tweede Kamerlid Slootweg vrijdag opgelucht. Hij noemde het extra mooi dat de groep eenverdieners met een chronisch zieke partner die door de maatregelen ontzien worden niet kleiner is geworden, maar juist een stukje groter. „Daar hebben we met een extra oog naar gekeken.”

CU-leider Segers noemt het belangrijk dat het kabinet gezinnen meer ademruimte wil geven, zeker als er sprake is van chronische ziekte of een handicap binnen het gezin. Ook hij is verheugd met de extra financiële armslag „voor gezinnen waarin een van de ouders chronisch ziek is of gehandicapt.”