Recensie: Athesinus Consort Berlin zingt Scheidt
Samuel Scheidt (1587-1654) behoort tot de belangrijkste Duitse componisten van de vroegbarok. Hoogtepunt van het oeuvre van deze musicus uit Halle, die drie jaar in Amsterdam les kreeg van ‘onze’ Sweelinck, vormt diens verzameling ”Cantiones Sacrae” uit 1620.
Het gaat om 38 motetten op de teksten van Duitse en Latijnse psalmen en gezangen. De dubbelkorige composities stellen hoge eisen aan de uitvoerenden – volgens Klaus-Martin Bresgott, artistiek leider van het Athesinus Consort Berlin, een van de redenen dat de ”Cantiones Sacrae” van Scheidt nog nooit compleet zijn opgenomen.
Bresgott en zijn in 1992 opgerichte ensemble –tien zangers en drie instrumentalisten– zijn gefascineerd door de „sierlijke klanktaal” van Scheidts motetten en brengen daarom op deze cd een selectie uit de ”Cantiones Sacrae”. Dat doen ze met grote overtuigingskracht en op hoog niveau. Luister bijvoorbeeld naar de loepzuivere vertolking van Luthers ”Nun komm, der Heiden Heiland” of naar de lichtvoetige en doorzichtige uitvoering van Psalm 150.
De werken van Scheidt spreken volgens Bresgott nóg krachtiger als je die contrasteert met hedendaagse klanken. Daarom vroeg het ensemble de Berlijnse componist Frank Schwemmer (1961) een tweedelig motet te schrijven bij teksten uit Hooglied en de Spreuken van Salomo. Met deze tienstemmige muziek –fluisteren, trillen, spreken, zingen– komen we in een heel andere klankwereld. Knap, maar het had van mij niet gehoeven. Scheidt spreekt voor zichzelf.
Wat mij betreft maken de Berlijnse musici er een project van om de complete ”Cantiones Sacrae” op te nemen. Ze zijn er geknipt voor.
Samuel Scheidt – Cantiones Sacrae, Athesinus Consort Berlin – Klaus-Martin Bresgott; Carus (83.488); € 19,90; bestellen: www.carus-verlag.com