De cd opent met drie delen uit ”Die Kunst der Fuge”, gespeeld door Jan Willem Jansen (Toulouse). In Contrapunctus 1 is de mooie, spuckende aanspraak van de wel heel fraaie prestant opvallend. De Japanse intonateur Yokota heeft bij dit orgel verschillende types pijpaanspraak toegepast. Spucken is daarvan de meest geslaagde. In het Adagio uit het Concerto in a (BWV 593), waarin David Franke (Naumburg) een heel laag tempo kiest, vormt een andere aanspraak een hinderlijke doorspraak van hikkende bijgeluiden.

Marcel Verheggen (Maastricht) vliegt als een Formule 1-coureur door het Preludium en Fuga in G (BWV 541). Overigens wel in een indrukwekkende plenumregistratie. De verschillende klankfacetten van het orgel komen aan bod in de partita ”Sei gegrüsset” (BWV 768).

Het overtuigend klinkende orgel is uitgerust met de nieuwste technologie: elke pijp kan apart aangestuurd worden via een digitale speeltafel. Klank en windvoorziening kunnen op alle mogelijke manieren gemanipuleerd worden. Zo is dit ”hyper organ” een brug tussen barok en 21e eeuw. Ansgar Wallenhorst (Ratingen) zet deze digitale revolutie improviserend naar zijn hand. Wellicht ben ik te oud geworden om het echt mooi te vinden.

Het Utopa Barokorgel in het Orgelpark; Orgelparkrecords (018-2018); € 15,-; bestellen: www.orgelpark.nl