Zaterdag kon je tijdens het OMF Mission Event even een indruk krijgen van zo’n begrafenis. Het eerste evenement van Overseas Missionary Fellowship (OMF) vond plaats op het terrein van camping Beloofde Land in Voorthuizen.

Geert de Boo, vroeger zendeling in Japan en nu voorzitter van OMF, houdt een korte openingstoespraak. „We zijn verwonderd over wat God doet in Oost-Azië”, zegt hij. „God doet deuren open voor heel andere mensen dan wij zijn, voor mensen van wie wij dat het minste verwachten. Gods aanwezigheid verandert ook daar levens.”

Samuel Lim, die als zendingswerker van OMF in Chiang Rai in Thailand werkt, neemt in zijn workshop de aanwezigen via beelden mee naar Oost-Azië. Hij vraagt of ze weten wat een boompje vol bankbiljetten voorstelt. Het blijkt dat de geldboom gebruikt wordt als offer in de tempel. Lim: „Een Thaise monnik zag een kerstboom en dacht dat het christendom ook zulke soort bomen had. Hij was gechoqueerd dat er niets over in de Bijbel staat.”

Een beeld van een straat vol mensen met voedsel. Lim: „Ze wachten op de monniken die langskomen om het voedsel op te halen. Gastvrijheid is belangrijk. Het is een goede daad om goed te zijn voor de monniken.”

Met deze voorbeelden wil hij laten zien hoe groot het verschil in cultuur en godsdienst is tussen Nederland en de Oost-Aziatische landen. Er zijn nog veel meer moeilijkheden. Sommige landstreken zijn alleen maar te voet te bereiken. Toch wordt ook daar het Evangelie gebracht.

Op de belevingsmarkt kun je die verschillen nog beter voelen, bijvoorbeeld op de Aziatische markt, waar een vrouw bezig is met groente snijden, een ander met kleedjes verkopen en weer een ander met thee inschenken.

„Zoek aanknopingspunten om het Evangelie te delen”, staat er op de folder. Dat is moeilijk. De vrouwen lijken er op uit te zijn om zo veel mogelijk geld van de bezoekers te krijgen. Ze verstaan verder niets.

Een Thaise begrafenis is heel anders dan een Nederlandse, vertellen David en Grea van der Lee in hun tent met afbeeldingen van Thaise monniken en een doodskist van een overledene. Bezoekers zitten –zonder schoenen– op de matten in de tent. Ze horen de treurige muziek en het eindeloze teksten van de monniken, terwijl deze bordjes omhoog houden met teksten als: ”Er is geen opstanding” en ”Je slaapt en wordt niet wakker”. Grea van der Lee: „Het staat haaks op wat wij geloven. Het is troosteloos en uitzichtloos.”

Een aanwezige vraagt hoe christenen begraven. Grea van der Lee: „We zijn aanwezig geweest bij een begrafenis van een christen in een dorp. De setting was hetzelfde maar de invulling was anders. In plaats van wierook waren er bloemen. In plaats van de boeddhistische muziek was er christelijke muziek. En er was een christelijk getuigenis.”

Joanne van Meeuwen staat in een tent waar zes manieren worden aangereikt om in aanraking te komen met de zending: bidden, ondersteuning, aanmoediging, verwelkomen van Oost-Aziaten in Nederland, leren van de andere cultuur en godsdiensten en ten slotte zelf gaan. Van Meeuwen: „Denk bewust na over de manier waarop je betrokken bent bij de zending en bekijk hoe je nog meer betrokken kunt raken.”