„Noodgedwongen ben ik voor mezelf begonnen toen in 2007 mijn baan bij The Greenery verviel. Dat ontslag was een enorme klap, maar later ben ik gaan beseffen dat het zo moest gaan. Ik heb daardoor mijn talenten, die ik van de Heere gekregen heb, veel breder kunnen benutten en anderen kunnen laten profiteren van mijn kennis.

Na de middelbare school ben ik eind jaren zeventig van de vorige eeuw begonnen op de groenteveiling in Pijnacker. Tussen de komkommers, als heftruckchauffeur. De directie vroeg me al na een halfjaar of ik ook keurmeester wilde worden. Ik was leergierig, kreeg de kans een cursus te volgen en hield vervolgens steekproeven. Ik heb toen heel veel mensenkennis opgedaan. Het was ook de tijd dat er partijen ‘doordraaiden’. Honderdduizenden doosjes met goede producten moesten soms worden weggegooid. Heel deprimerend. Gelukkig komt dat nu niet meer voor.

In 1982 was de eerste fusiegolf en gingen de veilingen van Bleiswijk en Pijnacker samen. Toen de ondernemingsraad werd uitgebreid, heb ik me opgegeven als or-lid. In 1996 begonnen de besprekingen over het vormen van één bedrijf onder de naam The Greenery. Een aantal leden van de ondernemingsraad was betrokken bij besprekingen met de directies. Als or-secretaris werd ik een jaar lang vrijgesteld van andere werkzaamheden. Toen de Greenery een feit was, werd me de functie van veiligheidsfunctionaris aangeboden.

Arbeidsinspectie

Niet helemaal toevallig: ik was het gewend om de arbeidsinspectie bij bezoeken te begeleiden. Het paste me uitstekend, ook omdat ik nieuwsgierig ben en graag bij anderen rondkijk. Ik volgde de opleiding tot arbocoördinator. Arbo was een volstrekt onbekend terrein; er waren ook veel mensen die het onzin vonden.

Als coördinator was ik, op het hoogtepunt van The Greenery, verantwoordelijk voor 55 vestigingen in het hele land, groot en klein. Er werkten tussen de 3000 en de 4000 mensen. Ik heb in die tijd de post-hbo-studie arbeidshygiënist gedaan. Dan kun je onderzoek doen en adviseren over het voorkomen van gevaren in de werkomgeving en het voorkomen van letsel.

In de jaren tachtig had ik al contacten met een or-lid dat betrokken was bij de fusiegolf in de zuivel in Friesland. Toen hij in 2002 arbocoördinator werd, wilde hij me als zijn coach laten aanstellen. Ik heb dat opgelost door één dag per week, op vrijdag, voor mezelf te beginnen en de overige vier dagen langer te gaan werken.

Cirkelzaag

In 2007 kreeg ik te horen dat mijn baan bij The Greenery kwam te vervallen. Jij hebt al je eigen bedrijf, kreeg ik horen. Maar dat was maar één dag per week. Toch geloof ik dat het zo is geleid. Het was hard werken, maar ik heb nu een adviesbedrijf dat samenwerkt met tal van andere specialisten, meestal eveneens zzp’ers. Veilig werken is heel belangrijk, want we worden allemaal ’s avonds thuis verwacht. Ik kan er echt wakker van liggen als mensen kinderen in gevaarlijke situaties vrij laten rondlopen, bijvoorbeeld bij een cirkelzaag die je met één druk op de knop kunt starten. Ik heb daar vreselijke voorbeelden van gezien.

Er wordt steeds meer van bedrijven gevraagd als gevolg van veranderingen bij verzekeraars en de groeiende claimcultuur. En dan te bedenken dat 62 procent van de bedrijven de risico-inventarisatie niet op orde heeft.

Kennis overbrengen aan anderen is m’n passie. Dat betekent zelf ook leren. Binnenkort hoop ik een cursus te volgen die me meer inzicht geeft in de gevaren van stof- en gasexplosies.”

Levensloop Dirk Bok

Dirk Bok groeide op in Delft en woont sinds 1984 in Bleiswijk. Hij werkte tot 1982 bij de groenteveiling in Pijnacker, die werd samengevoegd met de veiling van Bleiswijk en later opging in het internationale groente- en fruitbedrijf The Greenery. Eerst als heftruckchauffeur, later als keurmeester, vervolgens als veiligheidsdeskundige en arbocoördinator. In 2007 begon hij voor zich zichzelf met DB Arbo Advies. Bok volgde een reeks cursussen en studies op het terrein van veiligheid en arbeidshygiëne.

Bok is gehuwd, heeft drie kinderen en is aangesloten bij de PKN-gemeente Het Anker in Bleiswijk.