In mijn geval leidt dat tot dubbele winst. Niet alleen levert het een financiële besparing op, ik blijf ook weer even gevrijwaard van grappig bedoelde of kritische vragen over ons stookgedrag. Hoewel ik mezelf in de eerste plaats beschouw als iemand die tegen de stroom in versneld afloste, word ik vaak geportretteerd als iemand die de thermostaat zelden hoger zet dan 15 graden.

Dat imago neemt de laatste tijd karikaturale vormen aan. Zo werd ik recentelijk bezocht door een fotograaf die een portret kwam maken en informeerde hoe je al die bij elkaar opgetelde besparingen het beste in beeld kon brengen. Toen ik voorstelde om een foto te schieten met op de achtergrond mijn woning en mijn twaalf jaar oude auto, kwam hij zelf met een beter idee.

Volgens hem zou het wel leuk zijn als ik voor de foto nog een keer een dikke trui aan wilde doen, aangezien we als gezin ook bezuinigen op de stookkosten. Hoewel ik gewoon in hemdsmouwen in de huiskamer zat, werkte ik met alle plezier mee aan zijn idee. Om het nog iets aan te dikken, vroeg ik of ik misschien ook nog een wollen muts moest opzetten. Dat hoefde niet, maar een sjaal zou wel leuk zijn.

Zelf kan ik daar de humor wel van inzien, maar buitenstaanders zouden op deze manier gemakkelijk kunnen gaan denken dat een sober leven synoniem is aan afzien en dat extra aflossen alleen mogelijk is door kou te lijden tot ver in het voorjaar. Op deze plaats zou ik daarom graag nog eens willen benadrukken dat dit een misverstand is, mede veroorzaakt door journalistieke gemakzucht en beeldvorming.

De afgelopen jaren heb ik namelijk aan den lijve ondervonden dat de thermostaat van je lichaam verandert wanneer je de temparatuur van de verwarming steeds een stukje lager zet. Wat de ondergrens is, verschilt per persoon, maar zelf ervaar ik een binnentemperatuur van 15 graden inmiddels als normaal. Dat betekent omgekeerd natuurlijk ook dat ik het in de lente buiten al heel snel aangenaam vind en op die manier veel langer geniet van het voorjaar en ook veel eerder dan de buurman een boek ga zitten lezen in de achtertuin.

De echte grap is echter dat ik destijds alleen maar aan dit experiment begonnen ben omdat ik een boek aan het schrijven was over het versneld aflossen van de hypotheek. Alle andere hoofdstukken ontstonden min of meer spontaan, maar dit had uitsluitend te maken met de concrete vraag hoeveel geld je op deze wijze nog eens extra zou kunnen besparen. Als vuistregel geldt daarbij dat elke graad lager op jaarbasis gemiddeld 80 euro scheelt, wat omgerekend uitkomt op een kleine 7 euro per maand.

Door de verwarming 5 graden lager te zetten, zou je als gezin in theorie dus honderden euro’s per jaar kunnen besparen, hoewel dat in de praktijk sterk zal afhangen van de grootte van de woning en de isolatiewaarde. Maar zelfs dan valt dat bedrag in het niet bij extra aflossingen die worden gedaan met behulp van het vakantiegeld, het overslaan van de zomervakantie, het inruilen van een dure auto en de jaarlijkse teruggaaf van de hypotheekrente. In die zin kun je dus best hypotheekvrij worden zonder in te leveren op wooncomfort.