Alle mensen zijn van nature dood door de zonden. Dit moet ons aansporen om onze bekering niet uit te stellen door te zeggen: Wij zullen ons later wel bekeren. Deze fout komt veel onder jonge mensen voor en bij mensen die zich beroemen op hun natuurlijke kracht en vermogen om lang te leven. Zij zien op hun krachtige gestel en stellen daarom de bekering uit totdat ze ziek worden en de ouderdom hen doet denken aan de dood.Maar, o mens, denk toch dat u al dood bent en dat berouw en bekering een nieuw leven betekenen. Meen toch niet dat het in uw vermogen ligt om, wanneer u dood bent, een nieuw leven in u te scheppen. Evenmin ligt het in uw macht om u te bekeren wanneer u dat wilt. Door die list bedriegt de duivel er velen. Hij blaast hun in dat ze zich wel kunnen bekeren wanneer zij het willen. Hij misleidt hen door de influistering dat de bekering alleen maar zou zijn een leedwezen over de bedreven zonde en een voornemen om voortaan goed te leven en met alle zonden te breken.

Ze denken er nooit aan dat de bekering een nieuw leven betekent. De bekering die uw ziel behouden zal, is een smart vanwege de bedreven zonden en een voornemen om te trachten met alle zonden te breken. Die smart komt voort uit liefde tot God, want dan geeft u zich aan Zijn dienst over en verzaakt u uw zonden.

John Preston, predikant te Cambridge (Een levenloos leven, 1641)