De vergadering was dankbaar voor de toenadering en het groeiend vertrouwen tussen de NGK en de GKV. Anders ligt het echter met de CGK. Sinds de vorige LV is er slechts „sporadisch” contact geweest tussen de deputaten van de CGK en de NGK. Plaatselijk was er wel opnieuw sprake van een groei in contacten tussen beide kerken, maar op landelijk niveau is er geen verandering gekomen. De vergadering sprak uit er voorlopig in te berusten dat de CGK op dit moment geen basis zien voor gesprekken die gericht zijn op kerkelijke eenheid.

Tot een gesprek met de CGK over de toe-eigening van het heil was het ook niet gekomen. De suggestie van de christelijke gereformeerde prof. dr. J. W. Maris, gedaan op de LV in april van dit jaar, om het gesprek hierover te heropenen, werd overgenomen. Het onderwerp wordt nu wel verbonden met „de tegenwoordige discussie over de beleving van het geloof tegenover de te rationele benadering.” De LV constateerde overigens dat van de kant van de CGK nooit is aangegeven of het verschil van opvatting over de toe-eigening des heils kerkscheidend behoort te zijn en waar de grenzen liggen van wat wel en niet tolerabel is.

Ds. C. T. de Groot, woordvoerder van de commissie die het besluitvoorstel voorbereidde, zei dat de NGK een gebaar willen maken naar de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt; dit op verzoek van deze laatste kerken. Als de wederzijdse gesprekken over leer en leven meer gepraktiseerd zullen worden, zal dat volgens de commissie ook heilzaam voor de NGK zijn. Ten aanzien van de CGK zei ds. De Groot dat een herhaling van zetten over de toe-eigening niet zinvol is. Vandaar dat de commissie ervoor pleit de kern van de zaak wel vast te houden, maar een andere ingang te nemen, dat wil zeggen: het kader van de beleving van het geloof en de rol van het verstand. „Dat punt raakt alle kerken en kleurt de liturgie en de prediking.”

Voor ds. M. de Jong was het zeer de vraag of het gesprek met de CGK over de toe-eigening weer moet worden opgepakt. „Waarom moet dat toch weer gebeuren? Ik begrijp de gronden ervoor niet.” Hij diende een voorstel in om de heropening van het gesprek met de CGK uit het besluitvoorstel te schrappen. Het amendement kreeg 17 stemmen voor en 3 onthoudingen. Vanwege de 23 tegenstemmers werd zijn voorstel niet aangenomen.

De NGK willen verder ook de discussie over vraagstukken van leer en leven een „natuurlijk plek” geven in de eigen kerkelijke vergaderingen. De NGK hebben de afgelopen tijd royaal meegedaan aan de regionale bezinning op de omgang met de belijdenis, zo stelde de commissie contact en samenspreking met andere kerken vast. In het algemeen wordt binnen de NGK maar weinig over de leer gesproken. Dat dit op regionaal niveau weinig plaatsheeft, kan een goed teken zijn, zegt de commissie, maar kan ook duiden op een blinde vlek of op verlegenheid op dit punt. De huidige tijd vraagt aan de ene kant om „openheid en ruimte voor gesprek”, maar aan de andere kant „waakzaamheid en attent zijn op waar het op aan komt”, aldus de commissie.