„Als nu Jezus te Bethanië was, ten huize van Simon, de melaatse, kwam tot Hem een vrouw.”

Dit is dezelfde geschiedenis die wij vinden in Johannes 12. Hoewel Mattheüs zegt dat het twee dagen voor het Pascha was en Johannes zegt dat Jezus zes dagen voor het Pascha te Bethanië gekomen was, zo willen wij er niet over twisten of Jezus één keer of tweemaal gezalfd is geweest. Mochten wij onszelf maar ernstig onderzoeken of wij in waarheid Zijn zalving deelachtig zijn geworden. In dit Bethanië waren de vrienden van de Heiland bijeen en tot deze wendt Zich die grote Hemelkoning, als de rechte David, die hierin ook Zijn voorbeeld was, zoals wij lezen in 1 Samuel 22:2: „En tot hem vergaderden alle man die benauwd was, en alle man die een schuldeiser had, en alle man wiens ziel bitterlijk bedroefd was.”

Het woord Bethanië betekent ”een huis der verdrukking”. Zo moest ook de Heiland der wereld, zolang Hij op aarde leefde, ja van kribbe tot kruis, allerlei ellende en verdrukking ondergaan. Zo gaat het echter ook nog met al Zijn navolgers, zoals Jezus voorzegd heeft. Wij lezen immers in Johannes 16: „In de wereld zult gij verdrukking hebben; maar hebt goeden moed, Ik heb de wereld overwonnen.” Ja, als Zijn volk in het midden der benauwdheden gaat, zo gaat de Heiland als de Doorbreker hen voor en helpt hen door alles heen. Daarvoor is Hij ook in de wereld gekomen en zo gewillig naar de slachtbank gegaan.

David Bruinings, predikant te Amsterdam (”Leerredenen”, 1751)