Peter Hartz, personeelsdirecteur bij Volkswagen en de leider van een commissie voor hervormingen van de nationale arbeidsvoorziening, zegt in de krant: „Wie vandaag de dag succes wil hebben, moet flexibel zijn, zijn talen spreken en mobiel zijn. In een verenigd Europa mogen grenzen geen rol meer spelen, psychologisch noch geografisch. Het is immers beter een interessante, passende baan in Europa te hebben dan werkloos in Duitsland te zitten.”

De president van de Duitse kamers van koophandel Ludwig Georg Braun verwoordt het in Bild am Sonntag op bijna dezelfde manier. „Liever een job in Amsterdam dan werkloos in Kassel”, zegt hij. Vooral voor jongeren mag het zoeken naar een baan volgens Braun niet ophouden bij de grens. De arbeidsbureaus moeten wat hem betreft ook bemiddelen voor banen in andere EU-landen.

Professor Meinhard Miegel van het Instituut voor Econonomie en Maatschappij in Bonn zegt dat de tijd van nationaal begrensde arbeidsmarkten op zijn eind loopt. „We leven in Europa. Dat is ook onze arbeidsmarkt.”

De discussie over bemiddeling voor werklozen in het buitenland wordt ook in het Duitse parlement gevoerd. De economiespecialist van de SPD, Rainer Wend, zegt in de krant: „We mogen de discussie niet uit de weg gaan. Wie jong, ongebonden, zonder kinderen is, moet het als een uitdaging zien om in het buitenland te gaan werken.”

Volgens Thea Dückert, de arbeidsmarktdeskundige van de Groenen, verbetert een baan in het buitenland op den duur de kansen op de Duitse arbeidsmarkt. Ze vindt dat van jonge mensen een grotere geografische flexibiliteit verwacht mag worden. FDP’er Rainer Brüderle zegt tegen Bild am Sonntag dat bij de hervorming van de arbeidsbureaus de banenkansen elders in Europa sterker benut moeten worden.

Ook CDU-specialist economie Peter Rauen tenslotte steunt die opvatting. „De goede ervaringen in de grensregio’s leren dat werklozen ook in het buurland naar een baan moeten zoeken. Het aanbod van arbeidsbureaus moet op dat gebied worden uitgebreid.”