Een schaap in barensnood vertrouwt de herder volkomen
Wat een wonder, keer op keer, om een kwetsbaar schepseltje te aanschouwen dat ik heb mogen helpen geboren worden omdat het allemaal niet zo vanzelf bleek te gaan. Ook bij dit heideschaap verliep de geboorte niet vanzelf, en mocht ik haar helpen verlossen. De voorpootjes van het nog ongeboren lammetje lagen naar achteren, en het kopje lag naar voren gericht. Zo kon het niet geboren worden. Het zusje dat achter haar lag, bleek wel goed te liggen. Ze was ook een stuk kleiner. Maar nu eerst uiterst secuur en geconcentreerd aan de gang en proberen het voorste lammetje goed te leggen. De voorpootjes naar voren halen en vasthouden, terwijl je met je andere hand het kopje meeneemt.
We hadden het beiden zwaar, het moederschaap en ik. Maar wat een juichmoment als dan het lam eraf is, en ik de kleine boreling met een brede boog voor de moeder neerleg. En wat een energie krijg ik er gelijkertijd weer voor terug, als ik enkele momenten later zie hoe het moederschaap en haar twee lammetjes gaaf en zonder enig letsel tevreden in het warme stro liggen. Ik heb mogen helpen verlossen, en twee lammetjes het levenslicht helpen aanschouwen. God vertrouwt ons dit toe! En de ooi vertrouwt in haar barensnood de herder volkomen toe. Wat een voorrecht om herder te mogen zijn!
