Mocht de schrik des Heeren u nog bewegen tot het geloof en bekering. Heden, terwijl gij Zijn stem nu nog hoort, verhardt uw hart niet! Straks in de hel zult u deze ernstige waarschuwingen moeten bewenen.Dezen zijn het echter niet alleen die ik nog van Gods wegen zie dwalen en van wie ik zuchtend mijn afscheid neem. Het zijn ook zij die zo’n verharding tonen onder deze genademiddelen. Zij zijn niet van Jezus’ stal en dragen Zijn merkteken niet, ofschoon zij het zich verwaand verbeelden, omdat zij met de ware kudde opgaan naar de grazige weide van het Evangelie. U roep ik nogmaals toe: Indien er geen andere bevinding in uw ziel is, bent u nog niet van Jezus’ kudde, ofschoon u meent onder Zijn naam door te gaan. U moet in uw hart vernieuwd worden tot die grote Herder van de schapen. U moet Zijn stem kennen, het merkteken van Zijn bloed aan uw ziel dragen.

Er is nog een volk dat ik voor de laatste maal als Zijn herder getrouw moet waarschuwen. Zij zijn zo ver ontdekt en overgehaald dat ze voor de waarheid mochten vallen, dat ze jammerlijk klagen over hun verdorven hart. Zij beminnen de krachtige bediening van hun leraar en volgen die na. Maar zij volgen die echter nooit tot de wezenlijke kennis en breken nog minder door tot een waarachtig geloof en heilige zelfverloochening. Zij blijven alleen bij klagen.

W. Themmen, predikant te Amersfoort (Op- en aftocht van een geestelijke wachter, 1730)