Recensie: Debuut-cd pianist Laurens de Man
Laurens de Man kiest, meer dan menigeen van zijn collega’s, bij zijn debuut-cd niet voor bravoure en geëtaleerde emotie –Chopin, Rachmaninov– maar voor meer ingetogen muziek: Bach.
En dan geen Italiaans Concert of de Goldbergvariaties, maar uiteenlopende werken als een minder bekende suite, de zesde partita, een sonate, een preludium, fuga en allegro, en wat kleine preludia.
De Man, voor zowel orgel als piano met onderscheidingen afgestudeerd, speelt de werken van zijn keuze uitermate zorgvuldig. Hij geniet hoorbaar van Bachs contrapunt en legt effectief structuren bloot. Dat blijkt meteen al uit het Preludium in E, BWV 937. De wisseling van het belangrijkste motief tussen linker- en rechterhand wordt op een prettige manier belicht.
Ook bij de grotere werken, zoals de grootse fuga in de Sonate in d, BWV 964, werkt deze aanpak prima. Een hoogtepunt is de Toccata waarmee de Partita in e, BWV 830, opent. Hier horen we een musicus van formaat aan het werk. Hier durft hij een eigen stempel op het werk te zetten.
Want De Man heeft de neiging zich wat te bescheiden op te stellen. Natuurlijk moet een cd in de eerste plaats boeien door de kwaliteit van de muziek, maar soms klinkt het me iets te braaf, ontbreekt de lef om meer met agogiek en dynamiek te doen. Kom op! Je kunt het! Luister eens naar de opnamen van Ivo Janssen! Deze kanttekening doet aan mijn waardering voor het geheel zeker niet af.
De opname is, zoals altijd bij STH, mooi en transparant. Het boekje –tekst van De Man zelf– boeit, maar de tracklist bevat storende fouten door verwisselingen van hoofdletters en kleine letters ter aanduiding van majeur en mineur.
A Bach Recital – Laurens de Man, piano; STH Quality Classics (CD 1417322); € 16,90; bestellen: www.sthrecords.nl