Tijdens een zwerftocht door het bos struinde hij door een verlaten stuk met beuken. Bij de boomkruinen zag hij iets opmerkelijks. Tussen de kale toppen bleek ruimte te zijn, waardoor er een bijzonder lijnenspel ontstaat. Hij maakte een foto en liet die thuis zien. Toen ik de foto deelde op sociale media werd er volop op gereageerd. Het verschijnsel blijkt ”crown shyness” te heten. Er is geen Nederlandse term voor, maar je zou het kunnen vertalen met kruinschuchterheid. Het is alsof de boomkruinen verlegen afstand houden tot elkaar. Iemand zag er angst om te verbinden in. Een ander vond juist: gun elkaar de ruimte. Weer een ander las er een teken van het universum in, een volgende ontwaarde een verwijzing naar het ichthusteken. Mijn lezing is dat de boomkruinen contact maken als het waait, en daardoor elkaar als het ware snoeien. Het blijft vooralsnog een raadsel waarom je dit niet overal en juist bij beuken ziet. Het levert in ieder geval een prachtig beeld op. En een nieuwe manier van zwerven door een bos die ik warm aanbeveel: omhoogkijken.