Taalcolumn: Nog best lastig om perfect in het oude spoor terug te lopen

Cultuur & boeken

In de sneeuw worden voetstappen opeens schreden waarop je kunt terugkeren. Er is iets voor te zeggen om dat te doen, als er net een dikke witte laag gevallen is en het pad nog ongerept en schoon voor je ligt. Jammer om erop te lopen, om de smetteloosheid te doorbreken. Het spoor is zo klein mogelijk te houden door op de terugweg over je eigen voetstappen terug te lopen. Nog best lastig om dat perfect te doen. Even lijkt het erop dat je het beste je rechtervoet weer op de plek van de afdruk van de rechtervoet kunt zetten, maar daarna blijkt de rechter- op de linkervoetafdruk weer beter te zijn. Lopen is ingewikkeld als je erover gaat nadenken. Als je niet uitkijkt, glijd je juist uit. Er is wat voor te zeggen om nieuwe wegen in te slaan, maar ja, wil je dat? Want alles laat sporen na.

We vragen u enkel voor persoonlijk gebruik onze content te kopiëren. Het delen van deze content met anderen is niet toegestaan © Reformatorisch Dagblad 2023.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl.