Het huidige beleid is er voornamelijk op gericht om arme gezinnen van spullen te voorzien. Dit sluit niet aan bij wat de kinderen echt nodig hebben, aldus Kalverboer. „Kinderen krijgen thuis niet genoeg aandacht en voelen de stress van hun ouders die als bezetenen bezig zijn met het leven van dag tot dag en niet het overzicht voor de lange termijn hebben.”

Het is goed dat kinderen bijvoorbeeld laptops en fietsen krijgen, maar „als je niet iets doet aan de basale onrust binnen het gezin, kun je maar op een beperkte manier gebruikmaken van de voorzieningen”, benadrukt de Kinderombudsman.

Uitsluiting of problemen op school, hebben ook vaak te maken met onrust binnen het gezin. Kinderen hebben door stress vaak concentratieproblemen, ze schamen zich als ze op hun verjaardag hun klas niet kunnen trakteren of voelen zich buitengesloten wanneer ze niet mee kunnen op schoolreisjes.

Kalverboer pleit voor één begeleider per gemeente die contact onderhoudt met het gezin en een langetermijnplan maakt om de rust te doen terugkeren. Verschillende diensten binnen de gemeente werken nu niet goed samen. Gezinnen krijgen soms wel te maken met acht hulpverleners.

Staatssecretaris van Sociale Zaken Tamara van Ark noemt armoede bij kinderen „schrijnend” en vindt het belangrijk om daar tegen te vechten. ,Een goede start voor een kind is van groot belang ook om later te kunnen meedoen. Dit rapport laat zien hoe complex de armoedeproblematiek is. Een blauwdruk om armoede te bestrijden is er helaas niet.¨

De staatssecretaris wil begin volgend jaar verder ingaan op het advies van de Kinderombudsman. Daarbij wil ze ook een recent advies van de Sociaal-Economische Raad over dit probleem meenemen.