De stichting kocht het huis voor 450.000 euro van Ymere, die ervan afzag omdat het beheer van zo’n pand niet meer past in de huidige rol van woningcorporaties. Ymere bezit de woning sinds 2004 en restaureerde het in de stijl van de tijd dat het gezin Frank er woonde van 1933 tot 1942. Daarbij kwam bijvoorbeeld het behang dat de familie op de wand had onder een paar nieuwere lagen weer terug en werd de nog originele keuken van een buurvrouw nagemaakt. Alleen moderne gebruiksvoorwerpen als een printer, rookmelders en een magnetron verraden dat het huis in een ander tijdperk wordt bewoond.

Leopold ziet het niet voor zich dat het huis een plek wordt voor grote aantallen bezoekers. „We proberen het een aantal keer per jaar open te stellen, maar mogelijk kunnen we met behulp van virtual reality ook een idee geven van hoe de familie Frank hier woonde zonder dat je het huis hoeft te bezoeken.” De directeur heeft ook een droom: „Ik zou het geweldig vinden als de mensen die hier wonen een dagboek bijhouden, waarin ze vertellen wat het voor hen betekent hier te wonen en om Nederland een spiegel voor te houden over hoe zij naar ons kijken.”

Op dit moment is het de thuisbasis voor de Syrische kinderboekenschrijfster Gulnar Hajou en haar gezin. Ze had nog nooit van Anne Frank gehoord voordat ze hier kwam. „Toen ik haar dagboek las, zag ik veel gelijkenissen tussen haar en mij.” Hajou voelt zich erg thuis in de woning, aangezien de inrichting haar doet denken aan het huis van haar moeder. Ze werkt nu aan een project waarbij ze zinnen uit het dagboek belicht die ook zo van haar hadden kunnen zijn.

Anne Frank schreef in dit huis voor het eerst in haar beroemde dagboek, dat ze kreeg voor haar dertiende verjaardag. Drie weken later dook het gezin onder.