Drie weken geleden was Don Stephens nog op het ziekenhuisschip Africa Mercy, dat in Kameroen voor anker ligt. Opnieuw zag hij hoe zijn droom werkelijkheid was geworden. De Amerikaan ontmoette daar mensen die er dagen lopen voor overhadden om van een ziekte te worden genezen.

Blindgeboren

Stephens haalt zijn mobiel tevoorschijn en laat een foto zien van een moeder met drie jonge kinderen, Jacques, Mary en Elodie. Met z’n vieren kwamen ze naar het schip voor een oogoperatie.

„Die drie kinderen waren blindgeboren. Hun moeder had van de Africa Mercy gehoord en was vanaf haar woonplaats komen lopen, met de kinderen achter zich aan, naar het schip in de haven van Douala. De kinderen zijn op het schip geopereerd, de ene dag aan het ene oog, de volgende dag aan het andere. Opeens konden ze weer zien. „Moeder!” zei een van hen, toen ze voor het eerst haar moeder zag. Hun moeder huilde van blijdschap. „Nu kunnen ze naar school en later aan het werk”, zei ze. „Nu hoeven ze geen bedelaars te worden.””

Al in zijn jongensjaren droomde Stephens ervan dat hij door middel van een schip mensen zou kunnen helpen. Zijn droom nam pas vaste vormen aan na een ontmoeting met Moeder Teresa in Calcutta. Hij kwam met haar in contact dankzij een studievriend.

Gehandicapte zoon

Stephens wilde Moeder Teresa van alles en nog wat vragen over haar werk, maar het gesprek liep anders: zij stelde hém de vragen. „Haar eerste vraag was: „Waarom werd je geboren?””

Stephens: „Toen vertelde ik haar van mijn droom om een schip te bouwen, daarmee de wereld over te varen en de armen te helpen, net zoals Jezus deed. Ik wilde op die manier Jezus volgen. Jezus genas de zieken, maakte blinden ziende en bracht de goede boodschap aan de armen.”

De tweede vraag was: „Waar zit uw pijn?” Stephens: „We hadden een gehandicapt kind van 2 jaar en dat gaf veel zorgen. Toen ik dat aan Moeder Teresa vertelde, zei ze: „God gebruikt vaak pijn om ons voor te bereiden op iets bijzonders. Misschien heeft Hij je deze gehandicapte zoon gegeven voor het verwezenlijken van deze droom.””

Haar derde vraag luidde: „Wat doe je met je droom?” Stephens: „Dat was het moment van verandering. Tot dan had ik er niets mee gedaan. Toen ik weer terugkwam in mijn huis in Zwitserland, ben ik gaan werken aan mijn droom. Ik kreeg, dankzij bemiddeling van een vriend, geld van een Zwitserse bank om een schip te kopen. In 1978 kon de Anastasis vanuit Italië uitvaren.”

Gratis medische hulp

Sindsdien verleende de organisatie Mercy Ships met vijf verschillende schepen wereldwijd hulp. Bij elkaar zijn er op de schepen meer dan 84.000 operaties uitgevoerd, de meeste in Afrika. Er wordt gratis medische hulp verleend aan de allerarmsten in onderontwikkelde landen. Het gaat vooral om veelvoorkomende aandoeningen zoals een gespleten lip, staar, klompvoeten, O-benen, tumoren en fistels.

De bemanning van de Africa Mercy bestaat uit 400 vrijwilligers, die met elkaar het schip runnen en de medische behandelingen uitvoeren. Ze komen uit veertig verschillende landen, waaronder Nederland, en hebben diverse christelijke achtergronden: orthodox, rooms-katholiek, protestant, evangelisch.

Volgend jaar mei vertrekt de Africa Mercy naar Guinee en daarna vaart hij vermoedelijk door naar Senegal. „Het schip is al vaker in Guinee geweest. Onze mensen hebben toen ook lokale artsen geïnstrueerd in het uitvoeren van operaties. Als we in Guinee terugkomen, kijken we hoe we hen verder kunnen begeleiden.”

Hoelang gaat u nog door met dit werk?

„Ik bemoei me niet meer met de dagelijkse gang van zaken, daar zijn inmiddels andere mensen voor. Ik zet alleen nog de grote lijnen uit. Ik hoop tot mijn laatste ademtocht door te mogen gaan. Wat is er mooier dan om op deze manier Jezus te volgen?”