„Dit lentelandschap met een watermolen met rode daken is een relatief heldere en kleurrijke voorstelling in het Brabantse oeuvre van Van Gogh. Het is een van de weinige belangrijke schilderijen uit de Brabantse periode van Van Gogh dat nog in particulier bezit was”, aldus een woordvoerster.

Vincent van Gogh schilderde de Collse watermolen, een olieverf op doek van 60,5 x 80 centimeter, in mei 1884. „Hoewel Van Gogh in dit landschap geen figuren schilderde, symboliseert de watermolen met de draaiende raderen het werkende bestaan”, zegt het museum.

De kunstenaar schreef erover aan een vriend: „Sedert Uw vertrek heb ik gewerkt aan een Watermolen - die waar ik naar vroeg in dat herbergje aan ’t station waar we zaten te praten met dien man van wien ik U vertelde dat hij scheen te laboreeren aan een chronisch gebrek aan kleingeld in zijn zak.- ’t Is een dito geval als de twee andere watermolens die we zamen bezochten doch met twee roode daken en dat men vlak van voren ziet - met populieren er om heen. Zal in den herfst superbe zijn.”

De Collse watermolen lag destijds bij het toenmalige station Nuenen-Tongelre, weet het museum, maar staat nu in Eindhoven en werd in 1975 gerestaureerd.

Het schilderij kon worden gekocht met hulp van de provincie Noord-Brabant, Vereniging Rembrandt en Mondriaan Fonds en met middelen uit een legaat. Het zal binnenkort in Den Bosch te zien zijn.