Vooruitzien naar de toekomst die is ontsloten door het lijden en sterven van de Heere Jezus Christus kan ouderen behoeden voor het gevoel overbodig te zijn, aldus de predikant. Hij riep ouderen ertoe op te leven bij het Woord, omhoog kijkend in plaats van in de achteruitkijkspiegel. „Wat zou het geweldig mooi zijn als ouderen de wijsheid die van boven is, mogen doorgeven aan jongeren.”

Ouderen hebben in onze samenleving te kampen met een negatief imago, signaleerde ds. Belder. „Uit angst om tot een groep te worden gerekend die er niet meer toe doet, keert men zich tot de farmaceutische industrie of de schoonheidsspecialist. Tijdloos ouder worden, is in onze tijd het grote ideaal.”

Hij sprak van een zorgelijke trend die haaks staat op het Bijbelse spreken over ouderdom. „De vraag naar levensbeëindiging komt op, zodra het leven niet meer is wat wij veronderstellen dat het zou moeten zijn. Die omarming van de dood is de volgende stap in het seculariseren van de samenleving. Een cultuur die is losgeraakt van God loopt echter het gevaar een doodscultuur te worden. Kunnen barmhartigheid en naastenliefde nog tot bloei komen in een samenleving die meer en meer verkilt?”

Ouder worden kan gepaard gaan met onzekerheid en angst voor de toekomst, aldus ds. Belder. „Laten we daar niet geringschattend over denken, maar in alle bescheidenheid proberen om dat bespreekbaar te maken”, aldus de predikant

NPV-directeur drs. Esmé Wiegman sloot zich bij die woorden aan. Met kwetsbare ouderen het gesprek aangaan over levensvragen noemde zij een opgave. Her en der leeft de angst dat dergelijke gesprekken gevoelens van levensmoeheid zouden aanwakkeren, of ouderen zouden stimuleren tot vrijwillige levensbeëindiging, signaleerde Wiegman. „In de praktijk blijkt echter het tegendeel.”

Wie met ouderen in gesprek gaat, hoeft geen pasklare antwoorden te hebben, aldus de NPV-directeur. „We moeten luisteren om te begrijpen, niet om meteen te antwoorden.”

Onderstroom

Ze noemde het opvallend hoe verdeeld er in de samenleving wordt gereageerd op pleidooien om hulp bij zelfdoding aan levensmoede ouderen wettelijk te regelen. „Bij medische beroepsorganisaties leeft enorm veel weerstand. Vanuit die bovenlaag van de samenleving klinkt er stevige kritiek. Tegelijkertijd is er een grote onderstroom in de bevolking die heel sterk redeneert vanuit het autonomiedenken en die zelf wil bepalen wanneer het genoeg is geweest.”

Wiegman zei er rekening mee te houden dat het debat over voltooid leven in de politiek zal oplaaien zodra er weer Tweede Kamerverkiezingen in beeld komen. Ze vertrouwt erop dat het kabinet eerst aan de slag gaat met een maatschappelijke agenda voor het herwaarderen van de ouderdom.