Het idee om 500 jaar Reformatie niet onopgemerkt voorbij te laten gaan aan Bolivia ontstond vorig jaar tijdens de bevestiging van de eerste predikant van de Iglesia Reformada de Bolivia (IRB).

Deze gestaag groeiende zendingskerk is voortgekomen uit het zendingswerk van de North American General Mission (NAGM) en gaat uit van de Netherlands Reformed Congregations (NRC), zusterkerk van de Nederlandse Gereformeerde Gemeenten.

Om te komen tot een conferentie van formaat werd er gekozen voor samenwerking tussen de lokale zendingskerk, de NAGM en de Trinitarian Bible Society (TBS), die actief is in Zuid-Amerika met Bijbelverspreiding.

Woensdag werd de tweedaagse conferentie –350 bezoekers– geopend door ds. M. A. Rojas, predikant van de zendingskerk IRB. Ds. Rojas mediteerde over 2 Timotheüs 3:15.

Namens de NAGM sprak ds. H. Hofman, predikant van de NRC te Kalamazoo (VS), over de Reformatie naar aanleiding van 1 Koningen 21. Dat beschrijft het conflict dat koning Achab had met Naboth over zijn wijngaard.

In een tweetal lezingen gaat ds. Hofman in op de Reformatie als erfenis die herdacht en een erfenis die behouden moet worden. Verder verzorgen Paul Rowland en Bill Greendyk namens de TBS een presentatie over de geschiedenis van Bijbelvertalingen toegespitst op het thema van de conferentie.

Het zendingswerk van de NRC in Bolivia startte in 1990. Namens de Amerikaanse kerken werkten de predikanten ds. P. L. Bazen en ds. H. Hofman in het land. In september werd kand. E. M. Maljaars uit Rockford (Michigan, VS) bevestigd en uitgezonden als zendingspredikant van de NRC voor Bolivia.

Bolivianen zingen Psalm 46 uit volle borst mee

SANTA CRUZ. Vogels van velerlei pluimage zijn vanuit de miljoenenstad Santa Cruz gekomen. Werkelijk indrukwekkend hoeveel mensen er zijn en hoeveel kerkgenootschappen er vertegenwoordigd zijn.

De aanmeldingsformulieren zeggen iets over de kerkelijke achtergrond: adventisten, anabaptisten, baptisten, agnosten, rooms-katholieken, evangelischen, presbyterianen, en uiteraard velen die zich via de IRB reeds verbonden weten met de leer van de Reformatie.

De afgehuurde zaal stroomt langzaam maar zeker vol. Indrukwekkend om dit te zien en mee te maken. Diep in het hart van het altijd weer roerige, maar boeiende Zuid-Amerikaanse continent wordt donderdagavond de Reformatie herdacht. Het is een roerig continent, omdat de culturele, politieke, maatschappelijke en sociale verscheidenheid de gemoederen altijd bezighoudt.

Het is boeiend, vanwege het feit dat godsdienst een wezenlijk onderdeel van de maatschappij is. Vrijwel iedereen staat open voor een gesprek over God of goddelijke zaken: in de taxi, op straat, of waar dan ook.

De opkomst vanavond bevestigt dit gegeven. Of het overal over dezelfde God en Christus van de Reformatie gaat, is een andere zaak. Vandaar deze conferentie. Hopelijk komt er vanavond een eensluidende boodschap naar buiten: de rechtvaardige die leeft door het geloof, gerechtvaardigd als een goddeloze, om niet, door Christus’ kruisverdienste.

Tot over 45 minuten na de aangekondigde aanvangstijd zien we deelnemers binnenkomen en een plaatsje zoeken. Uiteindelijk zit de zaal stampvol met meer dan 350 mensen. Uit volle borst wordt er gezongen: „Dios nuestra fortaleza es…” (Salterio 128, naar Psalm 46). Ds. Rojas mediteert. Op zijn geheel eigen wijze legt deze predikant aan zijn landgenoten uit wat onmisbaar en noodzakelijk is tot de zaligheid.

Ds. H. Hofman spreekt over Naboth die weigert de wijngaard aan Achab te verkopen. Nee, Naboth is geen moeilijke man die maar niet buigen wil omdat hij nu eenmaal een moeilijk of onbuigzaam karakter heeft. Het gaat om een erfenis van God verkregen die niet verkocht mág worden. Het gaat om eerbied voor het Woord, eerbied voor de inzettingen des Heeren en een buigen voor de autoriteit van het Woord.

Prijskaartje

Eeuwen later staat Luther voor eenzelfde dilemma. Hier sta ik, ik kan niet anders. God helpe mij. Aan de erfenis der vaderen hangt overigens wel een duur prijskaartje. Nabot wordt gedood; Luther krijgt te maken met de pauselijke ban en na het verbranden hiervan komt hij uiteindelijk buiten de moederkerk te staan. Zo zijn er door de eeuwen heen veel offers gebracht.

Maar de erfenis moet bewaard en doorgegeven worden. Van geslacht tot geslacht, dwars door alle wirwar van kerkelijke strijd en verdeeldheid heen. Dat brengt de Reformatie dichtbij.

We maken ten slotte de overstap naar 2017 en naar Bolivia. Wat is de erfenis der vaderen die aan ons is overgedragen ons waard? Over de diepere inhoud van de erfenis van de Reformatie gaat de conferentie vrijdagavond verder.