Kerk & religie

Hulp aan de kinderen van Moldavië

Zijn werkomstandigheden zijn vaak moedbenemend. De situatie in zijn land, Moldavië, is hoogst ellendig. Maar Vitalie Pupazan, directeur van Youth for Christ Moldavië, blijft goedsmoeds. „Want God is getrouw.”

Gerrit van Dijk
21 October 2017 18:12Gewijzigd op 16 November 2020 11:45
Vitalie Pupazan. beeld RD
Vitalie Pupazan. beeld RD

Behalve directeur van Youth for Christ Moldavië is Vitalie Pupazan ook leider van sociale projecten zoals dagopvang en naschoolse begeleiding voor arme kinderen. Deze projecten worden onder meer gesteund door Stichting Hulp Oost-Europa (HOE). Vitalie Pupazan is getrouwd, heeft twee kinderen en woont sinds twee jaar met zijn gezin in de hoofdstad Chisinau.

Tijdens de conferentie van het Christelijk Platform Oost-Europa (CPOE), vorige week in het Roemeense Cluj-Napoca, vertelde Vitalie Pupazan over zijn leven: „Ik ben in 1981 geboren in een dorpje bij de stad Cahul, in het zuiden van Moldavië. Ik ben Roemeenstalig opgevoed, maar spreek ook vloeiend Russisch. Mijn Russisch is vele malen beter dan mijn Engels.”

De ouders van Vitalie Pupazan behoorden tot de Orthodoxe Kerk. Thuis was er geen Bijbel aanwezig. „Godsdienst was meer een zaak van nationale traditie dan van echt geloof. Van mijn moeder leerde ik wel grote eerbied voor God en het heilige te hebben.”

Van de communistische tijd weet Pupazan zich niet veel te herinneren, alleen dat hij als jongen verplicht lid was van de communistische jeugdbond. „Mijn vader had onder het communisme werk als technicus, maar toen de Sovjet-Unie instortte en Moldavië een onafhankelijke republiek werd, ontstond er grote werkloosheid in het land. Daardoor maakte ons gezin moeilijke tijden door.”

Tot verandering

Vitalie Pupazan kwam in zijn studententijd tot verandering. „Mijn eerste Bijbel kreeg ik tijdens een christelijk kamp in het Roemeense Galati. Die Bijbel heb ik nog steeds. In de stad Cahul ben ik voor onderwijzer gaan studeren. Daar kwam ik in aanraking met een christelijke studentenvereniging en raakte ook al spoedig betrokken bij Youth for Christ. Vanuit mijn orthodoxe achtergrond dacht ik dat alleen de priester contact met God kan onderhouden en met Hem kon spreken, maar in de kringen van Youth for Christ kwam ik tot de ontdekking dat je zelf ook een persoonlijke band met God kunt hebben. Ik beluisterde toespraken van de bekende apologeet Zav Zacharia en raakte diep onder de indruk van predikers als John Piper en Richard Wurmbrand.”

Vitalie Pupazan richt zich met de sociale projecten van Youth for Christ op de allerarmsten in de samenleving. Hij ondervindt daarbij veel problemen. „In de republiek Moldavië kun je alleen hulp verlenen via de lokale christelijke gemeenten. Youth for Christ begeleidt en adviseert deze plaatselijke gemeenten, bijvoorbeeld in het onderhouden van contacten met buitenlandse organisaties.”

Onder meer dankzij steun van de Stichting Hulp Oost Europa kon Youth for Christ in Moldavië enkele centra oprichten waar aan kinderen uit arme gezinnen naschoolse opvang wordt geboden. Daarnaast zijn er ook opvangmogelijkheden voor lichamelijk en verstandelijk gehandicapte kinderen, voor wie in voormalige Oostbloklanden nauwelijks voorzieningen zijn.

Roma-kinderen

De Roma-kinderen in Moldavië vormen een categorie apart, zegt Vitalie Pupazan. „Omdat de ouders van Roma-kinderen een reizend leven leiden, gaan zij in de meeste gevallen niet naar school. Een strikt lesplan is voor hen daardoor niet werkbaar. Ze krijgen van ons altijd wel een warme maaltijd aangeboden, omdat ze thuis bijna nooit een warme hap krijgen. Vaak zijn beide ouders alcoholverslaafd en worden de kinderen totaal verwaarloosd.”

Ziet u zegen op uw werk?

„Ik zal er een voorbeeld van geven. Op een gegeven ogenblik kwam een zwaar verwaarloosde jongen, Michaël is zijn naam, naar onze dagopvang. Zijn moeder was een alcoholiste en leefde met meerdere mannen tegelijk. Tot ieders verwondering ging Michaël opeens naar de kerk en werd hij een trouwe kerkganger.

Toen zijn moeder kanker kreeg en voor haar leven werd gevreesd, besloot ze onverwachts met Michaël mee te gaan naar de kerk. Tijdens de kerkdiensten is indringend voor haar gezondheid gebeden. Ze stierf niet, maar kwam tot geloof. En inmiddels is Michaël gedoopt.”

Moldavië

De Republiek Moldavië ontstond als onafhankelijke staat na de ineenstorting van de Sovjet-Unie in 1991. Tijdens de Russische overheersing, van 1939 tot 1991 vond in het land een sterke russificatie plaats. Zo werd bij voorbeeld het cyrillisch schrift verplicht ingevoerd. Veel Moldaviërs behoren tot de Oosters-Orthodoxe Kerk. Alle orthodoxe kerken in Oost-Europa zijn nationale kerken en solidair met de regering, ongeacht of die feodaal of dictatoriaal is. Via de band tussen de Russisch-Orthodoxe kerk en de Moldavische Orthodoxe Kerk oefenden de Russische machthebbers veel invloed uit.

De meeste Moldaviërs spreken Roemeens. De keus voor een officiële landstaal leidde vele jaren tot heftige politieke discussies, en grote demonstraties, zoals in 2002 in de hoofdstad Chisinau. Moldavië behoort tot de armste landen in Europa en kent behalve specifieke armoedeproblemen ook een zwak functionerende rechtstaat en uitzonderlijk veel corruptie.

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer