In totaal zijn er ongeveer vijftig auto’s uit circa 25 landen. Nederland is vertegenwoordigd met drie teams. De TU Delft doet dit jaar mee met de auto Nuna9. Studenten van de Universiteit Twente hebben de RED Shift gebouwd. De beide teams rijden in de zogeheten Challenger-klasse. Dat zijn racewagens. De TU in Eindhoven heeft de wagen Stella Vie gemaakt voor de Cruiser-klasse. Die groep is voor gezinsauto’s. De jury kijkt daarin niet alleen naar snelheid, maar vooral naar praktisch gebruik, zoals het aantal inzittenden en het accuverbruik. Eindhoven denkt bonuspunten te scoren met vijf inzittenden, meer dan de concurrentie.

Bij de vorige race, in 2015, pakte Delft voor de zesde keer goud. Twente lag lang op kop, maar werd met de finish in zicht ingehaald en won zilver. In de andere groep ging de zege naar Eindhoven. In 2013 wonnen Delft en Eindhoven ook goud en moest Twente genoegen nemen met brons.

Tijdens de voorbereiding had het team uit Delft een wereldrecord gebroken. De auto legde binnen twaalf uur een afstand van 882 kilometer af, zonder een druppel brandstof te verbruiken. Maar het laatste deel van de voorbereiding was stroef voor zowel Delft als Eindhoven. Vliegtuigmaatschappijen durfden hun handgemaakte accu’s niet mee te nemen naar Australië. Dat komt door recente ongelukken met batterijen van telefoons aan boord van vliegtuigen. Terwijl de auto’s al in Australië waren aangekomen, waren de accu’s gestrand in Singapore. Na een paar weken handenwringend wachten kwamen de accu’s alsnog aan. Bij de Tukkers verliep de voorbereiding soepeler.

De race begint in de stad Darwin in het hoge noorden van Australië. Daarna gaat het in etappes naar het zuiden, dwars door de uitgestrekte woestijn, de outback. De snelste auto’s passeren donderdag of vrijdag de finish in de zuidelijke stad Adelaide. De rit van begin tot einde is ongeveer 3000 kilometer lang.

De race is te volgen op NPO1, dat elke avond twee keer verslag doet in het programma Oranje boven, down under.