Robeson presenteerde gisteren de jaarcijfers van zijn bedrijf over 2003. Een van de punten waarop hij daarbij inzette is dat de invloed van de overheid op het rendement van zijn onderneming veel te groot is. „Want ga maar na. De rijwegen voor goederentreinen hebben te weinig prioriteit voor degene die de capaciteit toebedeelt namens de overheid: taakorganisatie ProRail. Daardoor kan het voorkomen xxdat een goederentrein zeven „niet-commerciële stops” maakt tussen Rotterdam en Bad Bentheim, net over de Duitse grens. Die extra stops -verlies van rijtijd, verspilde energie- zijn Robeson een gruwel. Net als het feit dat de reeds lang beloofde ”groene golf” voor zijn goederentreinen er nog steeds niet is.

Een ander punt waarbij het overheidsingrijpen negatief uitwerkt, is de blijvende onduidelijkheid over de hoogte van de infraheffing voor de Betuweroute: het geld dat de gebruikers van de lijn per gereden kilometer aan de overheid kwijt zijn. In het geruchtencircuit zit een bandbreedte van een factor vier tussen het laagste en het hoogste bedrag. „Dat soort dingen nekken de langlopende contracten, want die sluit je niet af bij zo’n dreigende kostenpost waarover nog steeds geen zinnig woord kan worden gezegd.”

Er is nu al zolang over de Betuweroute gepraat, zegt de railtopman. „Laat men nu onderzoeken of de opening kan worden vervroegd. Al kunnen we dan eerst nog maar over één spoor. Wij zijn er klaar voor om de lijn te gaan gebruiken, alle criticasters zullen verbaasd staan. We gaan een vliegende start maken. De tegenstanders hebben altijd gezegd dat er niet voldoende vracht voor de lijn zou zijn. Ik vertel nu dat de benodigde 35 miljoen ton startcapaciteit in 2007 ruim zal worden gehaald. Alle voortekenen wijzen in die richting. De kritiek zal verstommen. Graag willen we de lijn een halfjaar eerder gaan berijden, als het kan nog wat vroeger.”

Het grote vertrouwen van Robeson wordt gestaafd door de vervoerscijfers van de afgelopen jaren en ook door die van 2003, al is de winst met 3 (euro)ton geslonken van 0,5 miljoen euro naar 0,2 miljoen. Dat valt wel uit te leggen, zegt hij. Ondanks het tegenvallend economisch klimaat vervoerde Railion vorig jaar 5 procent meer vracht. Het marktaandeel in het internationaal vervoer nam toe van 19,9 naar 22 procent. „Wij groeien, op het moment dat nagenoeg alle vervoerders in de min staan.”

Dat de winst niettemin zakte, heeft alles te maken met het rendement van de firma. „Dat kan alleen verbeteren als we kunnen groeien. De railsector heeft nu al een aantal jaren laten zien dat hij zijn kansen weet te benutten, laat nu niet onnodige capaciteitsproblemen roet in het eten gooien.” Behalve op de onvoldoende ruimte doelt hij op de steeds strengere milieumaatregelen die railgoederenvervoer soms letterlijk onmogelijk maken, zoals recent in Venlo en Eindhoven aan de orde was.

De grootste groei bij Railion werd bereikt in de sectoren kolen en staal. Het volume aan kolen dat vanuit Nederlandse havens naar Duitsland werd vervoerd groeide met ruim 33 procent naar 3,2 miljoen ton. De staaltransporten namen, mede dankzij de toenemende vraag van de auto-industrie, met ruim 21 procent toe tot 1,2 miljoen ton. „Kolen en staal zijn onze beste tak”, zegt Robeson. „Jammer dat er recent een rechtszaak voor nodig was om voldoende capaciteit aan kolentreinen in de spits voor ons vast te leggen. In kolen en staal zijn we graag 24 uur per dag actief.”

Sectoren waarin minder werd vervoerd dan voorheen waren spoorbouwproducten -spooraannemers schaften onder meer eigen locomotieven aan- en het zogenaamde intermodaal (container)vervoer. „Daar raakten we aandeel kwijt, vorig jaar 28 treinen per dag, maar die hebben we op andere plaatsen zo ongeveer wel weer terug.” In totaal rijden er dagelijks zo’n 350 Railion-treinen door Europa.

Railion is Nederlands grootste railtransportbedrijf. Het bedrijf is onderdeel van de Stinnes Groep, een wereldwijd opererende logistiek dienstverlener. In Nederland werken bij het bedrijf ongeveer 1300 mensen. Grote vaste klanten zijn bedrijven als Corus (staal), DSM, Akzo Nobel (chemie), Volkswagen, Opel en Ford als autofabrikanten en de Zweedse meubelgigant IKEA. Het bedrijf ontstond in 2000 uit het oude NS Cargo en DB Cargo.