De rij voor de dames-wc tussen hal 7 en 8 is zo groot, dat tientallen vrouwen de hokjes van de mannen-wc hebben veroverd. „Je neemt het urinoir maar”, verwijst een oudere mevrouw haar man naar de andere kant van het toiletgedeelte. Met enig gemopper sjokt hij naar de urinoirs, waar hij vervolgens ook op zijn beurt moet wachten.

De drukte is ook te merken op de beursvloer zelf. Soms is het bijna geen doorkomen aan, zeker omdat de nodige rollators, rolstoelen, en scootmobielen nogal wat ruimte vergen.

Toch vindt het Rotterdamse echtpaar Woldhuis (74 en 75 jaar oud) het minder druk dan vorig jaar. „Toen was het echt loeidruk”, vindt de vrouw des huizes. „Ik denk dat veel mensen niet zijn gekomen omdat het Prinsjesdag is. Ze willen daar toch iets van zien en gaan een andere dag naar de beurs”, zo denkt ze.

Waarom zij dan wel naar de 50PlusBeurs zijn gekomen? Tja, dat is een goede vraag. Hij: „Alles wat we nodig hebben, hebben we al. Alles wat we hier kopen is eigenlijk extra rommel.” Zij: „We kijken vooral goed om ons heen. Bijvoorbeeld naar een elektrische traplift. Stel je voor dat we die nodig gaan krijgen, gaan we echt niet de gemeente vragen om zo’n ding. Nee, dan schaffen we er zelf één aan. Wel handig als je weet wat er dan op de markt is.”

Directeur Van de Kerkhof herkent het helemaal. „Mensen leven wat langer dan vroeger. Ze stellen zich vragen zoals: Hoe wil ik ouder worden? Hoe kan ik die laatste jaren van mijn leven inrichten? Hoe kan ik zo lang mogelijk thuis blijven wonen? Hier op de beurs vinden ze veel hulpmiddelen waarmee dat laatste mogelijk is.” Hal 9 staat vol met standhouders die allemaal wat met gezondheid te maken hebben.

Vijftigplussers hebben volgens Van de Kerkhof nog sterk behoefte aan persoonlijk contact en advies. „Daarom loopt deze beurs nog als een trein. Hier kun je een specifieke vraag stellen en je krijgt direct een antwoord op maat. Via internet gaat dat allemaal niet zo lekker. Natuurlijk, wij hebben ook wel gemerkt dat er een crisis was, maar toch minder erg dan andere beurzen.”

Van de Kerkhof ziet de opleving van de economie terug op de beursvloer. „25 jaar geleden begonnen we met nog geen 100 standhouders, nu zijn het er 552. Vroeger moesten we standhouders nog overtuigen dat 50plussers een interessante markt vormen. Nu dingen de exposanten om de gunst van de kapitaalkrachtige oudere consument.”

Op de beursvloer is dat duidelijk te merken. Mensen rond de pensioengerechtigde leeftijd verdringen zich rond dure producten zoals campers en hybride auto’s. Ook stands met elektrische fietsen, woning- en tuinrenovatie en verre bestemmingen zijn populair.

Fred Lindenhof uit Hellevoetsluis probeert beursbezoekers te interesseren voor een minder verre bestemming: het eiland Voorne-Putten. „Ideaal voor een korte vakantie. Veel mensen zoeven over de N57 over ons eiland op weg naar Zeeland, maar ze hebben niet in de gaten hoeveel natuurschoon ons eiland bijvoorbeeld kent.” Ook andere gemeentes zoals Goeree-Overflakkee, Giethoorn, Katwijk, Middelburg en Nunspeet zetten zichzelf in de schijnwerpers op de beurs.

Contrasten zijn er ook. Op posters van de Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde (NVVE) staat dat iedereen recht zou moeten hebben op euthanasie. Iets verderop vraagt de SGP juist aandacht voor een beschermwaardig leven. Schuin achter de SGP-stand biedt een bedrijf rotan kisten aan, ook geschikt voor crematies…

Toch weerhoudt dat de SGP niet om elk jaar present te zijn op de 50PlusBeurs. „Hier krijgen we de gelegenheid om het gesprek aan te gaan”, zegt voorlichter Willem Goudriaan. „We zijn er als partij niet alleen voor onze eigen achterban, we willen onze bijbelse, politieke boodschap ook hier vertellen. We merken dat daar zeker respect voor is. Het gros van de mensen heeft niets met de SGP, maar bewondert wel de consequentheid van de partij. „Andere partijen zijn vaak één pot nat, maar bij de SGP weet je tenminste waar die voor staat”, zo horen we vaak.”

Aan de overkant van het gangpad staat Emke de Jager in de Bijbelstand. Ze staat met de Stichting tot bevordering van Evangelisatie op de 50PlusBeurs om te evangeliseren. Ze stapt vrijmoedig op mensen af die langskomen. „De eerste paar seconden zijn bepalend. Vaak krijg ik gelijk een afwijzende reactie. Net ook nog. Een man zei: Ik geloof niet in God want ik denk na. Ik reageerde: Interessant! Wat denk je dan? En er volgde een heel gesprek.”

De Jager heeft haar doel bereikt „zodra iemand iets dichter bij God komt. We delen ons geloof met de bezoekers van de beurs en vertrouwen er op dat de Heilige Geest door ons werkt. Wat ons werk teweegbrengt zien wij meestal niet. Toch komen er regelmatig mensen langs die we op vorige beurzen ook gesproken hebben en die iets zijn opgeschoven richting God.”