Dat gebeurde tijdens een dienst die geleid werd door ds. M. H. Vastenhout. In de verkondiging werd Psalm 84 beluisterd als „een lied van verlangen naar God, een lied dat opklinkt in een pleisterplaats.” Kerkgebouwen zijn zulke pleisterplaatsen op de pelgrimstocht, aldus de predikant. Ze zijn de eindbestemming niet, maar spelen op weg daarnaartoe een grote rol. Dat zo’n plek in het dorp Drongelen nu verdwijnt, doet pijn, zei ds. Vastenhout.

Aan het einde van de dienst werden Bijbel, doopschaal en avondmaalsstel door gemeenteleden uit de kerk gedragen, onder het zingen van het lied ”God is getrouw”. Daarna sloot de koster het gebouw. De gemeente begaf zich –meest te voet– vervolgens naar het kerkgebouw in het naburige Eethen. Daar werden de voorwerpen, onder het zingen van het Sela-lied ”U roept ons samen”, op de avondmaalstafel gelegd, en werd de dienst afgesloten.

Predikantsplaats

De hervormden in Eethen en Drongelen vormen sinds 2011 één gemeente. Vanaf 1618 deelden ze al één predikantsplaats. Een reden voor de samenvoeging was dat het in Drongelen steeds lastiger werd om voldoende ambtsdragers te vinden. De zondagse ochtenddiensten werden sindsdien afwisselend in Eethen en in Drongelen gehouden. Bij een ochtenddienst in Drongelen was er ’s avonds nog dienst in Eethen.