De predikant van de hervormde gemeente van Barneveld wordt per 1 november krijgsmachtpredikant. Hij gaat werken op de Vliegbasis Woensdrecht in Noord-Brabant.

„Ik voel me als Abraham die door God uit zijn land geroepen werd”, zegt ds. Barth. „Abraham gehoorzaamde God, maar hij zal er ook wel tegen opgezien hebben. Ik voel me geroepen als krijgsmachtpredikant en het is voor mij een uitdaging om in de krijgsmacht te gaan werken. Tegelijkertijd is er de spanning in wat voor wereld ik terechtkom. Ik krijg er niet alleen te maken met christelijke militairen, maar ben er dan voor alle militairen, ook voor hen die niets met het christelijk geloof hebben. De vraag voor mij is hoe het gaat als ik wegga uit mijn vertrouwde gemeente.”

Hoe kwam u ertoe krijgsmachtpredikant worden?

„Gemeentepredikant zijn is mooi werk, maar ik kijk ook graag naar de maatschappij om me heen. Zo stak ik tijd in contacten met de burgerlijke gemeente en met andere kerken. Ik wil graag de seculiere mens leren kennen en hem in contact brengen met het Evangelie.”

Is dat mogelijk in deze tijd?

„Het is belangrijk om eerst het vertrouwen te winnen en vooroordelen weg te nemen, maar ik geloof zeker dat het kan. Het Evangelie is er immers voor iedereen; niet alleen voor leden van de christelijke gemeente. De kunst zal zijn om begrijpelijk te praten, zodat ze snappen wat ik bedoel. Misschien dat militairen, ook seculiere, nog meer gevoel hebben bij de mens die geneigd is tot alle kwaad dan gemeenteleden. Militairen komen immers in aanraking met het leed wat mensen elkaar aandoen in conflictgebieden. Ik zie daar wel aanknopingspunten.”

Liep u er al langer mee om krijgsmachtpredikant te worden?

„Ik heb altijd wel wat met het leger gehad. Een jaar of zes geleden, toen ik nog in Werkhoven-Schalkwijk stond, wilde ik graag bij de Natres, het Korps Nationale Reserve, maar ik werd afgekeurd vanwege mijn ogen. De dokter gaf de suggestie om krijgsmachtpredikant te worden. Ik deed er toen niks mee, zeker niet toen ik pas in Barneveld stond, maar de woorden zijn wel blijven hangen. Eind vorig jaar las ik een advertentie waarin een krijgsmachtpredikant gevraagd werd en toen kwam het als een roeping naar me toe. Begin dit jaar heb ik gesolliciteerd. Uit een groep van vijftig mensen werden er drie uitgekozen en daar hoorde ik bij.”

Hoe gaat het traject verder?

„Binnen enkele weken volgt er een officieel beroep van de Protestantse Kerk in Nederland, dat ik dus zal aannemen. Op 29 oktober is er een afscheidsdienst in Barneveld, die tevens een bevestigingsdienst is. De bevestiging zal plaatsvinden door ds. K. H. Ubels, hoofdkrijgsmachtpredikant. Vanaf 1 november ben ik dan als krijgsmachtpredikant verbonden aan de Vliegbasis Woensdrecht. Waarschijnlijk zal ik met mijn gezin een woning zoeken in de omgeving van Rotterdam, ook gezien het feit dat ik na een jaar of vier overgeplaatst word.”

Wat voor werk gaat u doen?

„Ik ben er voor de geestelijke verzorging van de militairen. Ze kunnen bij mij terecht als ze problemen hebben en ik zal hen ook actief opzoeken. Verder geef ik lessen godsdienstige en maatschappelijke vorming. Tijdens oefeningen en uitzendingen worden er ook kerkdiensten georganiseerd. Jazeker, het is de bedoeling dat ik ook meega op uitzending, al zal dat pas na drie jaar zijn. Daarvoor moet ik eerst een algemene basiscursus voor predikanten, artsen en psychologen volgen aan de Koninklijke Militaire Academie te Breda. Uitzendingen zijn volgens mij voor geestelijk verzorgers heel belangrijk. Dan zijn de militairen van huis en hebben ze geestelijke steun nodig. Ik hoop hen dan, als er mogelijkheden zijn, te wijzen op de Heere Jezus. Overigens zal ik op de zondagen dat het kan, blijven voorgaan in de gemeenten.”

Hoeveel geestelijk verzorgers zijn er in de krijgsmacht?

„De krijgsmacht telt in totaal 135 geestelijk verzorgers, onder wie 45 aalmoezeniers en 45 predikanten. Vijf collega’s komen ook uit de kring van de Gereformeerde Bond in de Protestantse Kerk. Ik ken hun namen wel, maar heb nog niet persoonlijk kennis met hen gemaakt. Dat komt nog wel. Eerst maar eens zien hoe het loopt.”