Twee dagen na de bevrijding van Mosul riep patriarch Louis Raphael Sako Iraakse christenen op om terug te keren om hun bezittingen op te halen, voordat anderen dat zouden doen. „Verknoei je tijd niet met wachten of met het voeren van discussies die de christelijke gemeenschap verdelen. Nu is het hoog tijd om te handelen”, aldus de patriarch.

Hij vroeg christenen trouw te blijven aan het land van hun voorouders, trouw te blijven aan de eigen identiteit, de eigen geschiedenis en het eigen erfdeel. „Wij zijn de oorspronkelijke bewoners van Irak, en onze geschiedenis gaat terug tot de oudste christelijke kerk ter wereld.”

Patriarch Sako noemde de bevrijding van Mosul „een historisch moment”, dat echter ook een testcase vormt voor christenen. Hij adviseerde christenen die vaak alles kwijt zijn om financiële compensatie te eisen van de regering in Bagdad en van de Koerdische regering. „Islamitische Staat is in Mosul weliswaar verslagen, maar we hebben nog een lange weg te gaan”, aldus de geestelijke voorman. „Vooral nodig is het scheppen van een vreedzame, veilige en stabiele atmosfeer.”

De patriarch droeg daartoe zelf drie ideeën aan. Allereerst moeten christenen samenwerken aan de wederopbouw van huizen en van de infrastructuur. Daarbij dienen ze zich verre te houden van onderwerpen die samenwerking belemmeren. Belangrijk is ook het ontmantelen van landmijnen die overal aanwezig zijn. Eerder noemde hij die landmijnen „een verborgen vijand in de grond.”

Bemoedigend

Als tweede idee suggereert de kerkleider dat christenen actiever moeten gaan participeren in het politieke leven in het land. Hiervoor dienen ze kleine groepen te vormen die als woordvoerders van de christelijke gemeenschappen kunnen fungeren.

Ten slotte stelt hij voor dat christenen in de vlakte van Ninevé een mediacomplex gaan realiseren. Dit complex moet ervoor gaan zorgen dat de stem van christenen gehoord blijft.

Christenen in Irak ervaren de woorden van de geestelijk leider als bemoedigend. Met name zijn advies om samen te werken en twisten te vermijden die de onderlinge gemeenschap verdelen, krijgt de aandacht.

Iraakse christenen hebben inmiddels voor de wederopbouw van de stad Mosul het Nineveh Reconstruction Committee opgericht. In de maand mei kwam dit comité met het verzoek aan de internationale gemeenschap om met een marshallplan voor de vlakte van Ninevé te komen. De kosten van de wederopbouw worden geschat op 250 miljoen dollar.

Begin 2014 had de Iraakse regering al een plan goedgekeurd om van de vlakte van Ninevé een nieuwe provincie te maken.

Veel Iraakse christenen hopen dat deze vlakte uiteindelijk een autonome regio voor christenen en andere religieuze minderheden zal worden. Vooralsnog bestaat over dit plan echter grote politieke onenigheid.

Objectieve waarnemers zijn ervan overtuigd dat, gezien het algemene politieke klimaat in Irak, christenen het risico blijven lopen dat ze uiteindelijk met lege handen achterblijven. Politieke druk vanuit het Westen lijkt noodzakelijk.

Conferenties in Europa over de toekomst van de christenen in Irak moeten daarbij helpen.

Zo had op 28 juni in het Europees Parlement in Brussel een bijeenkomst plaats over de toekomst van christenen in Irak. De Chaldeeuwse Kerk in Irak en een aantal Assyrische organisaties hebben deze bijeenkomst echter geboycot.

Controverses

De Chaldeeuwse Kerk schreef op haar website dat er over „de toekomst van de Irakese christenen moet worden gediscussieerd bínnen en niet buiten Irak.” De Assyrische organisaties die op 28 juni weigerden naar Brussel te komen, vonden de bijeenkomst te pro-Koerdisch.

Dit soort discussies zijn nu net de controverses die volgens patriarch Sako vermeden dienen te worden.