De Nieuwlandse heeft een hbo-opleiding tuin- en landschapsinrichting op zak, maar is de afgelopen jaren steeds vaker op andere terreinen actief. In 2013 maakte ze een reis naar Bolivia, waar ze zich in Santa Cruz bezighield met de opvang van straattieners. In de krottenwijken van de Peruaanse hoofdstad Lima assisteerde ze op een kleuterschool.

Twee jaar geleden zette ze zich op Hawaï in voor een project van Jeugd met een Opdracht. „Daar kookte ik voor 800 man, een prachtige ervaring.”

Alting is al langer betrokken bij vakantiereizen voor mensen met een verstandelijke beperking in eigen land. Ze voelt zich aangetrokken tot die groep, vooral ook omdat ze er als kind van dichtbij mee te maken kreeg.

„Ik ben ermee opgegroeid. Mijn broer is gehandicapt. Dat drukte een stempel op ons gezin. Het was niet altijd even gemakkelijk, maar ik heb er veel van geleerd. Ik begrijp hen, heb een bijzonder gevoel voor hen. Ik vind het belangrijk om Gods liefde met woord en daad uit te delen aan de zwaksten in de samenleving. Ook zij hebben recht op een plaats in de maatschappij. In ons land is dat gelukkig goed geregeld, in andere landen is er vaak veel minder aandacht voor gehandicapten. Daar valt nog veel te verbeteren.”

Aangesproken

Vandaar dat de Nieuwlandse zich aangesproken voelde door een advertentie in het orgaan Alle Volken waarin de zendingsorganisatie GZB vrijwilligers vroeg voor een vacature bij ALEH.

ALEH is de grootste gehandicapteninstelling in Israël. Zij zorgt voor meer dan 700 baby’s, kinderen, jongvolwassenen en volwassenen met meervoudige en ernstige beperkingen. ALEH vangt zowel Joodse als Arabische kinderen op.

Er zijn vier opvanglocaties: in Jeruzalem, Bnei Brak, Gedera en de Negev. „Ik ga naar Gedera, vlak bij Ashdod, in het westen van Israël. Ik ga leuke dingen doen om het leven van die kinderen zo prettig mogelijk te maken. Ik ga met hen wandelen, geef hun te eten en ga spelletjes met hen doen; alles behalve echte zorg.”

Openlijk evangeliseren wordt lastig, omdat ALEH een Joodse organisatie is. „Dat ligt gevoelig. Ik moet mijn levensovertuiging meer door mijn daden dan mijn woorden laten zien. Ik hoop dat mensen aan mij merken dat ik christen ben en daar dan vragen over stellen.”

De afgelopen periode kreeg Alting trainingen van de GZB op het gebied van veiligheid en interculturele verschillen. Nu is ze bezig met de laatste voorbereidingen en –vooral– het regelen van de financiën. Op zondag 16 juli is er in de hervormde dorpskerk een afscheidsdienst.

Roeping

„Ik kan niet wachten tot het zo ver is. Het is misschien een groot woord, maar ik zie dit als een roeping. Het werk is niet altijd even makkelijk, ik krijg gauw last van de zon en houd niet zo van al die warmte. Maar de behoefte om me voor mensen met een verstandelijke beperking in te zetten is groot. Ik hoop me er in de toekomst steeds vaker mee bezig te houden.”