Volgens Ford had de Syrische president Assad in principe reeds de oorlog gewonnen en was het slechts een kwestie van tijd voordat hij weer de controle over heel Syrië had. Hij waarschuwde bovendien de Syrische Koerden dat ze een grote fout maakten door de VS te vertrouwen.

Vrijwel alle analyses die de afgelopen jaren over de Syrische oorlog werden geschreven, hadden gemeenschappelijk dat ze er meestal naast zaten. De Syrische landkaart verandert momenteel vrijwel dagelijks.

Iedereen is ervan overtuigd dat Islamitische Staat (IS) zijn laatste adem uitblaast. Daarbij wordt snel vergeten dat IS ontstond door het geweld en de politieke chaos in Syrië en Irak. De huidige gewelddadige chaos in deze beide landen verzekert daarom het uiteindelijke voortbestaan van IS. Dat betekent dat het conflict nog lang niet over is. De oorlog tegen IS lijkt in Syrië bijna een achtergrondgevecht te zijn geworden, terwijl de werkelijke strijd elders woedt.

Op 18 juni schoten de Verenigde Staten bij Raqqa een Syrische straaljager uit de lucht, terwijl Iran vanaf Iraans grondgebied zeven Zulfiqar-raketten afvuurde op het Syrische Deir al-Zor. Beide gebeurtenissen vormden een unicum in de Syrische oorlog en een gevaarlijke escalatie.

De Syrische straaljager werd volgens het Pentagon neergehaald omdat die op weg was om de door de Koerden gedomineerde Syrische Democratische Krachten (SDK) te bombarderen. De SDK zijn de belangrijkste Amerikaanse bondgenoot in Syrië en zijn momenteel bezig IS uit Raqqa te verdrijven.

Sinds enkele weken is echter ook het Syrische leger met zijn bondgenoten van verschillende zijden de opmars naar Raqqa begonnen. Het kan niet langer worden uitgesloten dat de SDK (alias de Koerden) Raqqa zullen veroveren, om vervolgens tot de ontdekking te komen dat ze volledig door het Syrische leger zijn omsingeld.

Amerikaanse hulp voor de Koerden zou in dat geval de Verenigde Staten in een gewapend conflict kunnen brengen met Rusland, Iran en Turkije. Turkije, dat met alle macht Koerdische autonomie in Syrië wil voorkomen, zou dan namelijk vrijwel zeker de zijde van het Syrische leger kiezen. Vandaar waarschijnlijk Fords waarschuwing aan de Koerden.

De raketten die Iran op Deir al-Zor afschoot waren bedoeld als een waarschuwing aan Israël, Jordanië en vooral de VS. In het Midden-Oosten vroegen velen zich af of deze Iraanse actie moest worden gezien als een eenmalig incident. Of had Iran hiermee een soort psychologische drempel overschreden, wat de deur zou openen voor een herhaling?