Vestia raakte destijds in financieel zwaar weer door grote tegenvallers op overeenkomsten die waren bedoeld om renterisico’s af te dekken. Volgens de rechtbank kwam dit onder meer doordat de kasbeheerder bij Vestia „bewust roekeloos” te werk was gegaan. Ook aanvaardde hij via een tussenpersoon smeergeld, wat niet had gemogen.

De precieze schadevergoeding die De V. aan Vestia is verschuldigd moet nog worden bepaald in een zogenoemde schadestaatprocedure. Wel is zeker dat hij in ieder geval met een kleine 11,5 miljoen euro over de brug moet komen. Dit is het bedrag dat Vestia ‘te veel’ heeft betaald, omdat De V. geld in eigen zak stak.

Overigens valt nog te bezien of de ex-kasbeheerder al dit geld kan ophoesten. Het door de rechter genoemde bedrag is nu al hoger dan De V. in de praktijk aan smeergeld heeft ontvangen. Daarbij kwam eerder al bij de parlementaire enquête over Vestia aan het licht dat De V. over de ontvangen bedragen ook ‘gewoon’ belasting heeft betaald.

Vestia had de kasbeheerder in 2012 al op staande voet ontslagen. Dat was terecht, stelt de rechter in deze civiele zaak. Tegen De V. en de tussenpersoon lopen hiernaast ook nog strafzaken.

Een woordvoerder van Vestia reageert verheugd op het oordeel van de rechter. Hij vindt het „goed nieuws voor de huurders” en spreekt ook van „gerechtigheid”. De corporatie spant zich al langer in om de in totaal ruim 2,5 miljard euro aan schade van het derivatendebacle te verhalen op diegenen die de schade direct of indirect veroorzaakt zouden hebben.

Eerder zijn al schikkingen getroffen met voormalig topman Erik Staal en oud-commissarissen van de corporatie en met ABN AMRO. In Londen speelt nu nog een claimzaak tegen Deutsche Bank, waarvan Vestia honderden miljoenen wil hebben. Ook de civiele rechtszaken tegen accountantskantoren Deloitte en KPMG lopen nog.